Przejdź do zawartości

Antoni Józef Lanckoroński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Józef Lanckoroński
Ilustracja
Herb
Zadora
Rodzina

Lanckorońscy herbu Zadora

Data i miejsce urodzenia

1760
Żwaniec

Data i miejsce śmierci

1830
Wiedeń

Ojciec

Maciej Lanckoroński

Matka

Apolonia z d. Morsztyn

Żona

Ludwika z d. Rzewuska

Dzieci

Ludwik Maciej Lanckoroński, Karol Michał Lanckoroński, Kazimierz Wincenty Lanckoroński, Anna Apolonia Lanckorońska

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Złotego Runa (Austria) Krzyż Wielki Orderu Danebroga (Dania)

Antoni Józef Lanckoroński herbu Zadora (ur. 1760, zm. 1830) – rotmistrz Kawalerii Narodowej w 1788, poseł na sejm 1780, 1782, 1786 oraz Sejm Wielki, członek Komisji Edukacji Narodowej i Towarzystwa Przyjaciół Konstytucji w 1791, we władzach insurekcji kościuszkowskiej w 1794. Od 1805 austriacki szambelan, a od 1808 tajny radca w Galicji, w latach 1825-1829 marszałek sejmu galicyjskiego, wolnomularz loży „Pod Trzema Hełmami na Wschodzie Krakowa” od 1781[1].

Posiadał polskie Order Orła Białego (1791) oraz Order Świętego Stanisława (1780), austriacki Order Złotego Runa (1817)[1] i duński Krzyż Wielki Orderu Danebroga (1815)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jerzy Kowecki: Lanckoroński Antoni Józef h. Zadora, przydomek z Brzezia. [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. XVI (1971) [on-line]. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 2018-11-12].
  2. Ridder-Ordenerne. „Kongelig Dansk Hof- og Stats- Calender for aar 1829”. s. 9. (duń.).