Antoni Pawluć

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antoni Pawluć
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

5 maja 1888
Zastarzynie

Data i miejsce śmierci

23 czerwca 1974
Świebodzin

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Armia Polska na Wschodzie

Jednostki

110 pułk piechoty
29 pułk artylerii
2 pułk artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa

Późniejsza praca

urzędnik

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Antoni Pawluć (ur. 5 maja 1888 w Zastarzynie, zm. 23 czerwca 1974 w Świebodzinie) – kapitan Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej, wojny polsko-bolszewickiej i II wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 5 maja 1888 w Zastarzynie w rodzinie Spirydona i Anastazji[1]. Absolwent gimnazjum. Zmobilizowany do armii rosyjskiej, gdzie służył w 110 pułku piechoty. Następnie jako żołnierz Legionu Wschodniego, później jako artylerzysta w I Korpusie Polskim w Rosji. W 1920 zostaje ranny w wyprawie wileńskiej gen. Żeligowskiego. Za dzielność i odwagę w walce został wtedy odznaczony Orderem Virtuti Militari. Służył wtedy jako podporucznik w 29 pułku artylerii[2].

Po zakończeniu walk został zwolniony z wojska w 1922, osiedlił się w Podświlu. Po agresji sowieckiej na Polskę w 1940 wywieziony w okolice Archangielska. Tam wstąpił do Armii Andersa. Przydzielono go do 2 pułku artylerii ciężkiej. Bezterminowo urlopowany z frontu przedostał się przez Afrykę do Anglii. Wrócił do Polski i zamieszkał w Świebodzinie w 1948. Pracował tam jako urzędnik. Zmarł 23 czerwca 1974. Pochowany w Świebodzinie.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Żonaty dwukrotnie, od 1922 z Elżbietą Adler, od 1933 z Zofią Wojkiewicz. Troje dzieci[1].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
  • Piotr Zarzycki: 29 Pułk Artylerii Lekkiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1999, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-87103-87-X.