Antylopka piżmowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Antylopka piżmowa
Nesotragus moschatus[1]
(Von Dueben, 1846)
Ilustracja
Antylopka piżmowa
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

parzystokopytne

Rodzina

wołowate

Podrodzina

antylopy

Rodzaj

antylopka

Gatunek

antylopka piżmowa

Synonimy

Nesotragus moschatus Von Dueben, 1846

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Antylopka piżmowa[3], także: suni[4] (Nesotragus moschatus) – ssak parzystokopytny z rodziny wołowatych. Występuje na terenie w zachodniej i środkowej części Afryki równikowej[5]. Wcześniej zaliczana do rodzaju Nesotragus[6]. Dożywa 10 lat.

Podgatunki[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnia się cztery podgatunki antylopki piżmowej[5]:

  • Nesotragus moschatus kirchenpaueri (Pagenstecher, 1885)
  • Nesotragus moschatus livingstonianus (Kirk, 1865)
  • Nesotragus moschatus moschatus (Von Dueben, 1846)
  • Nesotragus moschatus zuluensis (Thomas, 1898)

Wygląd[edytuj | edytuj kod]

Wymiary
Długość głowy wraz z tułowiem: 50-60 cm,
ogon: 5-13 cm,
Wysokość w kłębie: 30-38 cm,:Masa ciała: do 4,5 kg.[5]

Umaszczenie[edytuj | edytuj kod]

Ubarwienie sierści z wierzchu w kolorze cynamonowym, od spodu białawe. Spód i nasada ogona białe[4].

Poroże[edytuj | edytuj kod]

Rogi występują tylko u samców, są gładkie i krótkie o prostej linii, pierścienie występują na całej ich długości[5].
Dymorfizm płciowy
Samice posiadają 2 pary sutków[4] i są nieco większe od samców[5].

Tryb życia[edytuj | edytuj kod]

Antylopka piżmowa zamieszkuje w lasach i gęstych zaroślach. Zwykle żyje w pojedynkę, niekiedy w parach lub grupach składających się z jednego samca i kilku samic. Jest bardzo zwinna i skoczna. Aktywna o zmierzchu i nocą. Choć może obyć się bez wody długi czas to preferuje tereny na których obecne są akweny. Samce są terytorialne; dzielą jednak rewir z samicą, z którą kopulują. Inne samice również spotykają się z akceptacją ze strony samca. Granice terytorium wyznaczają składowiska odchodów. Dodatkowo znaczą roślinność wydzieliną gruczołów zapachowych zlokalizowanych na głowie[5].

Rozród[edytuj | edytuj kod]

Dojrzałość płciową osiąga po 1-1,5 roku. Po ciąży trwającej w przybliżeniu 180 dni wydaje na świat jedno młode[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nesotragus moschatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. Nesotragus moschatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b c Kazimierz Kowalski (redaktor naukowy), Adam Krzanowski, Henryk Kubiak, G. Rzebik-Kowalska, L. Sych: Mały słownik zoologiczny: Ssaki. Wyd. IV. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991. ISBN 83-214-0637-8.
  5. a b c d e f g José R. Castelló, Bovids of the world : antelopes, gazelles, cattle, goats, sheep, and relatives, Princeton 2016, ISBN 978-1-4008-8065-2, OCLC 933295477 [dostęp 2022-02-01].
  6. Eva V. Bärmann, Tim Schikora, The polyphyly of Neotragus – Results from genetic and morphometric analyses, „Mammalian Biology”, 79 (4), 2014, s. 283–286, DOI10.1016/j.mambio.2014.01.001 [dostęp 2022-02-01] (ang.).