Archidiecezja pekińska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Archidiecezja pekińska
天主教北京总教区
Ilustracja
Katedra Niepokalanego Poczęcia w Pekinie
Państwo

 Chiny

Siedziba

Pekin

Data powołania

1307; 10 kwietnia 1690

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Metropolia

pekińska

Katedra

Katedra Niepokalanego Poczęcia w Pekinie

Biskup diecezjalny

abp Joseph Li Shan (李山)

Położenie na mapie Chin
Ziemia39°53′58,2″N 116°22′09,0″E/39,899500 116,369167
Strona internetowa

Archidiecezja pekińska (łac. Archidioecesis Pechimensis, chiń. 天主教北京总教区, Tiānzhǔjiào Běijīng zǒng jiàoqū) – rzymskokatolicka archidiecezja ze stolicą w Pekinie, w Chińskiej Republice Ludowej.

Sufraganie archidiecezji pekińskiej[edytuj | edytuj kod]

Sufraganiami archidiecezji pekińskiej są diecezje:

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1289 papież Mikołaj IV wysłał franciszkańskich misjonarzy w okolice Pekinu. W 1307 na mocy decyzji Klemensa V powstała archidiecezja Chanbałyk (jak wówczas nazywano Pekin). Drugie chińskie biskupstwo, diecezję Citong (ze stolicą w dzisiejszym Quanzhou), erygowano w 1313, a kolejne - diecezję Ili-baluc (ze stolicą w dzisiejszej Ili przy granicy z Kazachstanem) w 1320. Rozwój chrześcijaństwa w Chinach przerwał upadek dynastii Yuan i późniejsze prześladowania. Za datę kończącą pierwszą próbę ewangelizacji Chin przyjmuje się rok 1375.

Kolejnego biskupa katolickiego w Pekinie powołano 10 kwietnia 1690, za pontyfikatu Aleksandra VIII. W tym dniu powstała diecezja Pekinu. Dotychczas wierni z terenów nowej diecezji należeli do wikariatu apostolskiego Nankinu (obecnie archidiecezja nankińska).

W XIX i w pierwszej połowie XX wieku, w miarę rozwoju Kościoła w Chinach, diecezja Pekinu tracił kolejne tereny, na których powstały:

Tego dnia zmieniono nazwę jednostki kościelnej w Pekinie na wikariat apostolski Północnego Zhili.

3 grudnia 1924 przywrócono nazwę wikariat apostolski Pekinu.

W wyniku reorganizacji chińskich struktur kościelnych 11 kwietnia 1946 powstała archidiecezja pekińska. Z 1949 pochodzą ostatnie, pełne, oficjalne kościelne statystyki. Archidiecezja pekińska liczyła wtedy:

  • 215 915 wiernych
  • 119 księży (80 diecezjalnych i 39 zakonnych)
  • ok. 400 zakonników i 300 sióstr zakonnych
  • 75 parafii

Od zwycięstwa komunistów w chińskiej wojnie domowej w 1949 archidiecezja, podobnie jak cały prześladowany Kościół katolicki w Chinach, nie może normalnie działać. W latach 1959 - 2007 archidiecezją rządzili mianowani przez władzę arcybiskupi Patriotycznego Stowarzyszenia Katolików Chińskich. Nie uznawali oni zwierzchności papieża ani nie byli uznawani za prawowitych arcybiskupów przez Kościół Powszechny. Warto przypomnieć, że gdy w 1959 władzę arcybiskupią, za porozumieniem z komunistami, obejmował Joseph Yao Guangyu, żył jeszcze kardynał Thomas Tien Ken-sin - nominowany przez papieża 11 kwietnia 1946 arcybiskup pekiński, nigdy nie odwołany z tej funkcji.

Z oczywistych względów brak jest danych o funkcjonowaniu archidiecezji w Kościele podziemnym. Giga-Catholic Information podaje, że 29 czerwca 1989 potajemnie sakrę biskupią przyjął Matthias Pei Shangde CDD i był on arcybiskupem Pekinu do śmierci 24 grudnia 2001. Nie wiadomo, czy Kościół podziemny mianował jego następcę.

Główne świątynie[edytuj | edytuj kod]

Ordynariusze pekińscy[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Biskupi pekińscy.

Obecnie arcybiskupem metropolitą pekińskim jest Joseph Li Shan (李山). Sakrę biskupią przyjął 21 września 2007. Jako pierwszy arcybiskup Pekinu po 1949 dokonał tego za zgodą papieską. Tego dnia na łamach L’Osservatore Romano Stolica Apostolska poinformowała o zatwierdzeniu jego kandydatury przez Benedykta XVI[1].

W archidiecezji obecnie nie ma biskupów pomocniczych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]