Ascobolus albidus
 Owocniki grzyba z fioletowymi workami | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Ascobolus albidus |
| Nazwa systematyczna | |
| Ascobolus albidus P. Crouan & H. Crouan Annls Sci. Nat., Bot., sér. 4 10: 193 (1858) | |
Ascobolus albidus P. Crouan & H. Crouan – gatunek grzybów z rodziny Ascobolaceae[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ascobolus, Ascobolaceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisali go w 1858 r. Hippolyte Marie Crouan i Pierre Louis Crouan na odchodach bydła domowego we Francji[1]. Synonimy:
- Ascobolus albidus f. macrosporus Svrček 1959
- Ascobolus glaber var. albidus (P. Crouan & H. Crouan) Marchal 1895[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Askokarp typu apotecjum o średnicy 0,3–1 mm, najpierw zamknięte i stożkowe, następnie rozszerzerzające się, początkowo białawe, półprzezroczyste, w stanie dojrzałym czarniawo-fioletowe od zarodników. Hymenium o grubości 240–300 µm. Worki cylindryczne do maczugowatych (160–) 300–4 10 × 26–38 µm, 8-zarodnikowe. Ich ściana w odczynniku Melzera silnie wybarwia się na niebiesko. Parafizy septowane, cylindryczne, o średnicy 1,7–3,2 µm, lekko spiczaste, nitkowate lub u góry rozwidlone, o grubości 1,0–4,7 µm na wierzchołkach, szkliste, zatopione w kolorowym śluzie, który szybko rozpuszcza się w wodzie[3]. Worki z dojrzałymi zarodnikami wystają ponad hymenium. Askospory (18)20–36 (39) x (9)11–14(16) μm, w worku początkowo gładkie i szkliste, w stanie dojrzałym fioletowa, o powierzchni z podłużnymi smugami[4].
Zasięg występowania i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Podano stanowiska Ascobolus albidus w Ameryce Północnej, Europie, Australii i na Nowej Zelandii[5]. Występuje także w Polsce[6].
Grzyb koprofilny rozwijający się na odchodach zwierząt, głównie roślinożernych[6]. Wyizolowano go z odchodów krów, koni, owiec, kóz, łosi, psów, wilków, królików, zajęcy[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-11-17] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-11-30] (ang.).
- ↑ a b J. van Brummelen, A world-monograph of the genera Ascobolus and Saccobolus (Ascomycota, Pezizales), 1967 [dostęp 2023-11-30] (ang.).
- ↑ Ascobolus albidus P. Crouan & H. Crouan [online] [dostęp 2023-11-30] (fr.).
- ↑ Występowanie Ascobolus albidus na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-11-30].
- ↑ a b Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 16, ISBN 978-83-89648-46-4.