Astrée (1915)

Astrée (Q95)
	; Jednostka bliźniacza „Astrée” – „Andromaque” przed 1920 r.
Klasa	okręt podwodny
Typ	Amphitrite
	Historia
Stocznia	Arsenal de Rochefort
Położenie stępki	1912
Wodowanie	6 grudnia 1915
	Marine nationale
Wejście do służby	czerwiec 1918
Wycofanie ze służby	1928
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 440 ton; 610 t
Długość	53,9 m
Szerokość	5,4 m
Zanurzenie	3,3 m
Rodzaj kadłuba	dwukadłubowy
	Napęd
	2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM; 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 700 KM; 2 śruby
Prędkość; • na powierzchni; • w zanurzeniu	; 13 węzłów; 9,5 w.
Zasięg	powierzchnia: 1300 Mm przy 10 w.; zanurzenie: 100 Mm przy 5 w.
	Uzbrojenie
	8 torped; 1 działo kal. 75 mm, miny
Wyrzutnie torpedowe	8 × 450 mm
Załoga	29
	Multimedia w Wikimedia Commons

Astrée (Q95) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, druga zamówiona jednostka typu Amphitrite. Została zwodowana 6 grudnia 1915 roku w stoczni Arsenal de Rochefort, po czym została w Hawrze przebudowana na podwodny stawiacz min. Do służby w Marine nationale weszła pod koniec wojny, w czerwcu 1918 roku. Jednostka służyła na Morzu Śródziemnym, a z listy floty została skreślona w 1928 roku.

Projekt i budowa

„Astrée” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku^[1]^[2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, ulepszając swój projekt okrętów typu Clorinde^[3].

„Astrée” zbudowana została w Arsenale w Rochefort^[1]^[2]. Stępkę okrętu położono w 1912 roku^[4], a został zwodowany 6 grudnia 1915 roku^[1]^[3]. Po wodowaniu okręt przeholowano do Hawru, gdzie przebudowano go na podwodny stawiacz min^[1]^[3]. Do służby przyjęto go w czerwcu 1918 roku^[4]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej bogini sprawiedliwości – Astrai. Jednostka otrzymała numer burtowy Q95^[1].

Dane taktyczno–techniczne

Wnętrze bliźniaczej „Andromaque” (przed 1926 r.)

„Astrée” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej^[4]. Długość całkowita wynosiła 53,9 metra, szerokość 5,4 metra i zanurzenie 3,3 metra^[1]^[2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 440 ton, a w zanurzeniu 610 ton^[1]^[3]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN (wyprodukowane na licencji we francuskiej firmie Indret) o łącznej mocy 800 koni mechanicznych (KM)^[1]^[3]^[a]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 700 KM^[1]^[3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu^[1]^[3]^[b]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą^[1]^[2].

Okręt wyposażony był w osiem zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki oraz sześć systemu Drzewieckiego, z łącznym zapasem 8 torped^[1]^[5]. Okręt wyposażono w system stawiania min Normand-Fenaux, w którym miny były przechowywane w pionowych szybach umieszczonych w zbiornikach balastowych na śródokręciu^[1]^[3]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 75 mm L/35 M1897^[3]^[4].

Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy^[1]^[6].

Służba

„Astrée” służyła na Morzu Śródziemnym^[3]. Jednostka została skreślona z listy floty w 1928 roku^[1]^[7].

Uwagi

↑ Projektowana moc silników Diesla miała wynosić 1300 KM^[1]^[4].
↑ Projektowana prędkość na powierzchni miała wynosić 15 węzłów^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
↑ ^a ^b ^c ^d Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 152.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 87.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).
↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 537.
↑ Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).
↑ Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 154.

Bibliografia

Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).
Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).

[5] Projektowana moc silników Diesla miała wynosić 1300 KM^[1]^[4].

[6] Projektowana prędkość na powierzchni miała wynosić 15 węzłów^[1].

[con1921-211-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.

[fre152-2] Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 152.

[fon87-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 87.

[nav-4] Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).

[goz537-7] J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 537.

[navfr-8] Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-22]. (ang.).

[fre154-9] Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 154.

[1]

[2]

[3]

[4]

[a]

[b]

[5]

[6]

[7]