Bąków (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bąków
gmina wiejska
1919–1953[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: warszawskie
1939: łódzkie (II RP)
1945–53: łódzkie

Powiat

łowicki

Siedziba

Zduny

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

29

Położenie na mapie Polski w latach 1951–1975
Mapa konturowa Polski w latach 1951–1975, w centrum znajduje się punkt z opisem „Bąków”
Ziemia52°09′N 19°49′E/52,155556 19,816111

Bąków (od 1953 Zduny) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1953 roku[2] w woj. warszawskim, a następnie w woj. łódzkim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Bąków, lecz siedzibą władz gminy były Zduny[3].

W okresie międzywojennym gmina Bąków należała do powiatu łowickiego w woj. warszawskim. 1 kwietnia 1939 roku gminę wraz z całym powiatem łowickim przeniesiono do woj. łódzkiego[4].

Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina Bąków składała się z 29 gromad[5]. 21 września 1953 roku jednostka o nazwie gmina Bąków została zniesiona przez przemianowanie na gminę Zduny[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. warszawskiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Do 20 września 1953 roku
  3. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  4. Dz.U. z 1938 r. nr 27, poz. 240
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  6. Dz.U. z 1953 r. nr 42, poz. 199