Na mapach: 
50°59′26″N 22°05′54″E/50,990556 22,098333
50°59′26″N 22°05′54″E/50,990556 22,098333Bęczyn (województwo lubelskie)
|
||
 Kapliczka św. Rozalii z XIX w. |
||
| Państwo |  Polska |
|
| Województwo | lubelskie | |
| Powiat | kraśnicki | |
| Gmina | Urzędów | |
| Liczba ludności (2015) | 886[1] | |
| Strefa numeracyjna | (+48) 81 | |
| Kod pocztowy | 23-250[2] | |
| Tablice rejestracyjne | LKR | |
| SIMC | 0392454 | |
|
Położenie na mapie gminy Urzędów
 Bęczyn
|
||
|
Położenie na mapie powiatu kraśnickiego
Bęczyn
|
||
|
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Bęczyn
|
||
|
Położenie na mapie Polski
Bęczyn
|
||
| 50°59′26″N 22°05′54″E/50,990556 22,098333 |
||
Bęczyn – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie kraśnickim, w gminie Urzędów[3][4].
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa lubelskiego.
Wieś stanowi sołectwo – zobacz jednostki pomocnicze gminy Urzędów[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
W przeszłości miejscowość ta była integralną częścią miasta Urzędów stanowiąc jedną z czterech przedmieści Urzędowa: Bęczyn na północnym zachodzie, Mikoszewskie na zachodzie, Rankowskie na północnym wschodzie i Góry na północ od Urzędowskiego rynku. Przedmieścia te rozłożyły się na wzgórzach okalających dolinę, którą płynie rzeka Urzędówka, przypływająca od wschodu ze wsi Skorczyce[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Jednostki pomocnicze gminy Urzędów. Urząd Gminy Urzędów. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych poprzez wyszukiwarkę. Poczta Polska S.A., styczeń 2013. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2016-02-29].
- ↑ Urzędów w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.
|
||||||||||
