Błażewski (herb)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Błażewski – rosyjski herb szlachecki, używany przez rodzinę pochodzenia polskiego, osiadłą w Rosji.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym półksiężyc srebrny, na nim zaćwieczona szabla z belką w poprzek głowni, pod nim takaż szabla na opak.

W klejnocie godło na ogonie pawim.

Labry: błękitne podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb polskiej rodziny Błażewskich, osiadłej w Rosji. Herb wzmiankowany przez Obszczij gerbovnik dvorianskich rodow Wsierossijskoj Imperii (1807)[2].

Zwraca uwagę podobieństwo herbu Błażewski do herbu Trzaska, oraz fakt, że polscy Błażewscy używali tego herbu (zob. lista nazwisk w artykule Trzaska).

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Herb ten, jako herb własny, przysługiwał jednej tylko rodzinie herbownych:

Błażewski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.
  2. Praca zbiorowa: Общий Гербовник дворянских родов Всероссийской Империи (Obszczij gerbovnik dvorianskich rodow Wsierossijskoj Imperii). T. 8. 1807, s. 139. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]