Barbara Zbrożyna

Barbara Zbrożyna
Data i miejsce urodzenia	1 września 1923 ; Lublin
Data i miejsce śmierci	15 grudnia 1995 ; Warszawa
Zawód, zajęcie	rzeźbiarka
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Barbara Zbrożyna (ur. 1 września 1923 w Lublinie, zm. 15 grudnia 1995 w Warszawie) – polska rzeźbiarka.

Życiorys

Córka Jana Loefflera. Studiowała w Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie u prof. Xawerego Dunikowskiego (1945–1947), a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Franciszka Strynkiewicza (1947–1952). W latach 1951–1954 brała udział w rekonstrukcji zabytkowych rzeźb w Warszawie.

W styczniu 1976 roku została sygnatariuszką listu osób protestujących przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (tzw. List 59)^[1], podpisała list protestacyjny do Komisji Nadzwyczajnej Sejmu PRL przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej^[2]. Była członkiem awangardowej Grupy 55. 23 sierpnia 1980 roku dołączyła do apelu 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami^[3].

Autorka rzeźb figuralnych, licznych portretów, kompozycji przestrzennych, pomników. Styl jej ewoluował od realizmu (rzeźba przekupki z kurą na warszawskim Mariensztacie z 1949 roku), przez syntetyczne uproszczenia i ekspresyjno-metaforyczną deformację do abstrakcji.

Pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera K-6-40)^[4].

Pomniki

Tworzyła pomniki nagrobne m.in.:

Xawerego Dunikowskiego, 1966 – Cmentarz Wojskowy na Powązkach – Warszawa
Stanisława Herbsta, 1974 – Cmentarz Powązkowski – Warszawa
Artura Sandauera i Erny Rosenstein, 1989 – Cmentarz Wojskowy na Powązkach – Warszawa
rzeźby o tematyce sakralnej m.in.: cykl świętych i błogosławionych w kościele Jezuitów w Warszawie.

Wystawy indywidualne: wybrane

1959 – Galeria Krzywe Koło Warszawa
1961 – Galeria ZPAP w Warszawie
1964 – Galerie de la Case d’Art Paryż
1965 – La Galleria Alcione w Trieście
1967 – BWA w Krakowie
1969 – Dom Artysty Plastyka w Warszawie
1973 – CBWA Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie
1974 – BWA w Lublinie
1989 – Galeria Zapiecek w Warszawie
1993 – Galeria Kordegarda i Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie
2008 – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki w Warszawie

Ordery i odznaczenia

Złoty Krzyż Zasługi (11 lipca 1955)^[5]
Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycnia 1955)^[6]

Nagrody

Była laureatką wielu prestiżowych nagród artystycznych m.in.:

Nagrody Kulturalnej „Solidarności” za 1988 rok
Brata Alberta Chmielowskiego 1986
Polcul Foundation 1991

Wystawa pośmiertna

25 marca 2008 warszawska Zachęta Narodowa Galeria Sztuki otworzyła wystawę prac Barbary Zbrożyny Figury Nasłonecznione.

Przypisy

↑ „Kultura” 1976/03/342 Paryż 1976, s. 28.
↑ „Kultura” 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.
↑ Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s.]).
↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.
↑ M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniona jako Loefler-Zbrożyna Barbara.

Bibliografia

Leśniewska Anna Maria, Barbara Zbrożyna Rzeźba, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko 2006, ISBN 83-85901-62-0.
Barbara Zbrożyna Figury Nasłonecznione, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2008, ISBN 978-83-60713-15-0.

Linki zewnętrzne

Barbara Zbrożyna, [w:] Twórcy [online], Culture.pl [dostęp 2024-03-22] .
Figury ze słońcem – artykuł na stronie Polskiego Radia.
Lubelskie peregrynacje Barbary Zbrożyny na stronie Muzeum Lubelskiego w Lublinie

[1] „Kultura” 1976/03/342 Paryż 1976, s. 28.

[2] „Kultura” 1976/03/342 Paryż 1976, s. 30.

[3] Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s.]).

[4] Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze.

[5] M.P. z 1955 r. nr 91, poz. 1144 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.

[6] M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki - wymieniona jako Loefler-Zbrożyna Barbara.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]