Bartosz Bekier

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bartosz Bekier (ur. 1988) – polski narodowiec, twórca i przywódca Falangi.

Bartosz Bekier
Ilustracja
Bartosz Bekier w Libanie w 2013 r
Data i miejsce urodzenia

1988
Polska

Zawód, zajęcie

dziennikarz, przywódca Falangi

Narodowość

polska

Multimedia w Wikimedia Commons

Działalność polityczna[edytuj | edytuj kod]

Ukończył politologię na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego[1]. Rozpoczął działalność polityczną jako działacz sekcji mazowieckiej Obozu Narodowo-Radykalnego[2]. W 2009 roku założył własną skrajnie prawicową, skrajnie nacjonalistyczną i oskarżaną o neofaszyzm, narodowy bolszewizm, eurazjatyzm oraz ekstremizm organizację – Falangę, która została utworzona na bazie mazowieckiej części obozu narodowo-radykalnego, po kłótni Bekiera z ówczesnym przywódcą ONR Przemysławem Holocherem[3][4][5][6][7][8][9].

Beker jest jednym z autorów serwisu geopolitika.ru[10] i naczelnym prorosyjskiego serwisu Xportal[11][5]. Wyjechał do Syrii podczas trwającej tam wojnie domowej, spotkał się z członkami rządu Baszara Al-Assada i deklarował wsparcie dla obozu rządowego, a rok później wziął udział w prorosyjskich demonstracjach podczas aneksji Krymu przez Rosję[12]. W 2014 roku udał się do Donieckiej Republiki Ludowej[13]. Falanga oficjalnie wspierała oderwanie od Ukrainy Donieckiej oraz Ługańskiej Republik Ludowych w Donbasie.[potrzebny przypis] Bartosz Bekier na redagowanym przez siebie Xportalu umieścił wywiad z premierem Donieckiej Republiki Ludowej Denisem Puszylinem[14]. Na portalu są również zamieszczane teksty autorstwa znanych neofaszystów i faszystów, w tym Corneliu Zelea Codreanu i Oswalda Mosleya[15].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Przestrzeń i polityka. Czynnik geograficzny w badaniach politologicznych, red. L. Sykulski, Częstochowa 2013, s. 195.
  2. ↑ Gazeta Wyborcza”, Obchody Dnia Pamięci Ofiar Ludobójstwa OUN-UPA. W komitecie honorowym przedstawiciele skrajnie prawicowych organizacji [online], Newsweek, 25 maja 2017 [dostęp 2024-04-28] (pol.).
  3. ↑ Przemysław Witkowski, Polscy faszyści na smyczy Putina [online], KrytykaPolityczna.pl, 5 kwietnia 2018 [dostęp 2024-04-21] (pol.).
  4. ↑ P. Krekó, L. Győri, E. Zgut, Pozdrowienia z Rosji. Działalność prorosyjskich ekstremistycznych grup szerzących nienawiść w Europie Środkowo -Wschodniej, 2017, s. 36.
  5. ↑ a b O. Jastrzębska, Prorosyjskie portale internetowe w Polsce i innych krajach Europy Środkowej jako istotny element kształtowania prowadzonej przez Rosję wojny informacyjnej, [w:] Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem, Nr 2 (11), 2018, s. 132.
  6. ↑ T. Konicz, Der Zweite Weltkrieg im Geschichtsbild der polnischen Rechten, [w:], Die Dynamik der europäischen Rechten (red.), 2011, s. 86-87.
  7. ↑ D. Kasprowicz, National and Right-Wing Radicalism in the New Democracies: Poland, s. 10.
  8. ↑ A. Shekhovtsov, Germany: The Far-Right Plot and Russian Malign Inspiration, [w:] Russia and the Far-Right. Insights from Ten European Countries (red.), 2024, s. 59.
  9. ↑ P. Witkowski, Poland: Ex Oriente Lux, [w:] Russia and the Far-Right. Insights from Ten European Countries (red.), 2024, s. 306, 312.
  10. ↑ Bartosz Bekier [online], www.geopolitika.ru [dostęp 2024-04-21].
  11. ↑ P. Krekó, L. Győri, E. Zgut, Pozdrowienia z Rosji. Działalność prorosyjskich ekstremistycznych grup szerzących nienawiść w Europie Środkowo -Wschodniej, 2017, s. 38.
  12. ↑ Bekier Bartosz [online], FRONTSTORY.PL [dostęp 2024-04-21] (pol.).
  13. ↑ A. Bonusiak, Od ATO do wojny. Polacy i przedstawiciele mniejszości polskiej w Ukrainie, w walkach na wschodzie Ukrainy, „Polityka i Społeczeństwo” 2023, nr 4 (21), s. 47.
  14. ↑ Polska kremlowska | Tygodnik Powszechny [online], www.tygodnikpowszechny.pl, 9 lutego 2015 [dostęp 2024-04-28] (pol.).
  15. ↑ P. Witkowski, Poland: Ex Oriente Lux, [w:] Russia and the Far-Right. Insights from Ten European Countries (red.), 2024, s. 312.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bartosz_Bekier&oldid=73668637”