Bartynowski
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Bartynowski – polski herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym, na murawie zielonej, jednorożec srebrny, biegnący, nad nim gwiazda złota. Herb posiada dwa hełmy. Klejnot na prawym: Pół jednorożca srebrnego, wspiętego, w lewo. Klejnot na hełmie lewym: Trzy pióra strusie; jedno srebrne między dwoma błękitnymi. Labry na obu hełmach błękitne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany dr. Piotrowi Bartynowskiemu razem z drugim stopniem szlachectwa (Ritter von) w Galicji 6 września 1865 roku[1].
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bartynowski.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sylwester Korwin Kruczkowski: Poczet Polaków wyniesionych do godności szlacheckiej przez monarchów austrjackich w czasie od r. 1773 do 1918. Lwów: nakładem autora, 1935, s. 21.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |