Barłomino
54°32′02″N 18°05′56″E/54,533889 18,098889| wieś | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2021) |
657[2] |
| Strefa numeracyjna |
58 |
| Kod pocztowy |
84-242[3] |
| Tablice rejestracyjne |
GWE |
| SIMC |
0166835 |
Położenie na mapie gminy Luzino  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wejherowskiego  | |
| 54°32′02″N 18°05′56″E/54,533889 18,098889[1]
| |
Barłomino (dodatkowa nazwa w j. kaszub. Barłomino) – wieś królewska kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie wejherowskim, w gminie Luzino. Wieś jest siedzibą sołectwa Barłomino, w którego skład wchodzi również Ludwikówko i Sąpowskie.
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0166841 | Ludwikówko | część wsi |
| 0166858 | Sąpowskie | część wsi |
Wieś królewska w powiecie mirachowskim w województwie pomorskim w II połowie XVI wieku[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Podczas zaboru pruskiego wieś nosiła nazwę niemiecką Barlomin. Podczas okupacji niemieckiej nazwa Barlomin w 1943 została przez nazistowskich propagandystów niemieckich (w ramach szerokiej akcji odkaszubiania i odpolszczania nazw niemieckiego lebensraumu) zweryfikowana jako zbyt kaszubska i przemianowana na nowo wymyśloną i bardziej niemiecką – Barmeln[7].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- oficyna dworska z końca XIX w. (obecnie Szkoła Podstawowa im. ks. Jana Twardowskiego, ul. Szkolna)[8]
- stajnia przydworska z końca XIX w. (obecnie tartak, ul. Szkolna)[9]
- park dworski z II połowy XIX w. (ul. Szkolna)[9]
- cmentarz ewangelicki z II połowy XIX w. (w lesie, dojazd od ul. Parkowej)[9]
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]W miejscowości znajduje się szlak pieszy i rowerowy, tzw. Bruk Barłomiński, biegnący dawną Via Regią[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 2847
- ↑ Wieś Barłomino w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2024-08-26], liczba ludności na podstawie danych GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 13 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Mapy województwa pomorskiego w drugiej połowie XVI w. : rozmieszczenie własności ziemskiej, sieć parafialna / Marian Biskup, Andrzej Tomczak. Toruń 1955, s. 93.
- ↑ Familienforschung in Westpreußen. [dostęp 2015-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-01-31)]. (niem.).
- ↑ Wieś przy Via Regia. solidarnosc.gda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-26)].
- ↑ a b c d Barłomino. samorzad.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-08-26)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Historia wsi Barłomino. luzino.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-03-13)].
- Barłomino, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 109.
| Wsie | |
|---|---|
| Osady | |
| Integralne części wsi |
|
| Nieofic. przys. wsi |
