Baworowski Hrabia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Warianty herbu Baworowski
herb Baworowski hrabia według opisu Górzyńskiego
herb Baworowski hrabia według Ostrowskiego i Gajla

Baworowskipolski herb hrabiowski, odmiana herbu Prus II nadany w zaborze austriackim.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis stworzony zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

W polu błękitnym wilczekosy złączone u dołu, zachodzące ostrzami na siebie, złote, z zaćwieczonym takimż półtorakrzyżem. Nad tarczą korona hrabiowska. Klejnot: Ramię zbrojne z mieczem. Labry: błękitne, podbite srebrem.

Opis powyższy stworzono za Górzyńskim, który powołuje się na rysunki z archiwum we Lwowie. Jednak takie barwy herbu są niezwykłe, ponieważ herb Prus II miał pole czerwone a figury srebrne. W takich też barwach herb ten rekonstruuje m.in. Juliusz Karol Ostrowski, a za nim Tadeusz Gajl[1]

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Nadany Mateuszowi Baworowskiemu z Baworowa wraz z braćmi Alojzym i Wiktorem Ignacym 27 lipca 1779. Bracia wylegitymowali się następnie 6 września 1782. Podstawą nadania był patent z 1775, szlachectwo galicyjskie oraz udokumentowane pochodzenie od Wacława Baworowskiego. Z rodu tego wywodził się tenisista Adam Baworowski.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Dwie rodziny herbownych:

graf von Baworow-Baworowski oraz Neronowicz. Prawo do używania nazwiska Neronowicz-Baworowski uzyskał Walerian Neronowicz, adoptowany przez Włodzimierza Baworowskiego 28 listopada 1877.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: [druk:] Józef Sikorski ; gł. skł. Księgarnia Antykwarska B. Bolcewicza, 1906, s. 17.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]