Benzotriazol

Benzotriazol
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	benzotriazol
	Inne nazwy i oznaczenia
	BTA
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C6H5N3
Masa molowa	119,12 g/mol
Wygląd	jasnożółte ciało stałe
	Identyfikacja
Numer CAS	95-14-7
PubChem	7220
SMILES
	C1=CC2=NNN=C2C=C1
InChI
	InChI=1S/C6H5N3/c1-2-4-6-5(3-1)7-9-8-6/h1-4H,(H,7,8,9)
	InChIKey
	QRUDEWIWKLJBPS-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,36 g/cm³ (20 °C); ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	19,8 g/l (25 °C)
Temperatura topnienia	100 °C
Temperatura wrzenia	350 °C
logP	1,44
Kwasowość (pKa)	8,37
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-12-30]
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie podanego źródła
Zwroty H	H228, H302+H332, H412
Zwroty P	P210, P240, P241, P273, P301+P312, P304+P340+P312
Temperatura zapłonu	170 °C (zamknięty tygiel)
Numer RTECS	DM1225000
Dawka śmiertelna	LD50 560 mg/kg (szczur, doustnie)
Stężenie śmiertelne	LC50 1910 mg/m³ (szczur, inhalacja, 3 h)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Benzotriazol – heterocykliczny, organiczny związek chemiczny zbudowany z pierścienia benzenowego i połączonego z nim pierścienia triazolowego.

Benzotriazol istnieje w postaci dwóch form tautomerycznych: 1H-benzotriazolu i 2H-benzotriazolu^[3]:

Benzotriazol posiada właściwości amfoteryczne – reaguje zarówno z kwasami (ulega protonacji), jak i zasadami (ulega deprotonacji)^[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d 1H-Benzotriazol do syntezy, karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck, numer katalogowy: 8.22315 [dostęp 2021-12-30] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g 1,2,3-Benzotriazole, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2021-12-30] (ang.).
↑ CatherineC. Sease CatherineC., Benzotriazole: A Review for Conservators, „Studies in Conservation”, 23 (2), 1978, s. 76–85, DOI: 10.2307/1505798, JSTOR: 1505798 (ang.).
↑ H.H. Wang H.H. i inni, Photochemistry of 1H-Benzotriazole in Aqueous Solution: A Photolatent Base, „Journal of the American Chemical Society”, 122 (24), 2000, s. 5849–5855, DOI: 10.1021/ja994464c (ang.).