Biała dziura

Biała dziura – hipotetyczne przeciwieństwo czarnej dziury. Według teorii biała dziura miałaby być obszarem, gdzie zarówno energia, jak i materia wypływają z osobliwości. Dotychczasowe badania nie potwierdziły istnienia białych dziur, choć niektórzy badacze uważają, że powstanie Wszechświata, czyli Wielki Wybuch, mógł być w istocie przykładem takiego zjawiska.

Po odkryciu kwazarów zasugerowano, że gwałtowne emitowanie energii związane z tymi obiektami może być efektem działania białej dziury. Pomimo wielu rozważań teoretycznych większość astronomów nie traktowała teorii poważnie. Podstawową wadą wszelkich dotychczas wymyślonych modeli białych dziur jest to, że w obszarze dookoła dziury powinno powstać bardzo silne pole grawitacyjne. Obliczenia sugerują, że gdy cokolwiek spada w białą dziurę, otrzymywać powinno ogromny zastrzyk energii i wykazywać bardzo wyraźne przesunięcie ku fioletowi, dusząc w ten sposób osobliwość w obszarze nazywanym niebieską warstwą, szybko przechodzącą w czarną dziurę. Problem ten można obejść zakładając, że w warunkach grawitacji ziemskiej nie występują procesy, które mogą zachodzić przy supergęstościach takich, jak w pobliżu osobliwości.

Jako pierwszy zagadnienie to opracował Fred Hoyle.