Fred Hoyle
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 24 czerwca 1915 Gilstead | |
Data i miejsce śmierci | 20 sierpnia 2001 Bournemouth | |
Zawód, zajęcie | astronom | |
Tytuł naukowy | profesor zwyczajny | |
Alma Mater | Uniwersytet w Cambridge |
Fred Hoyle (ur. 24 czerwca 1915 roku w Gilstead w hrabstwie West Yorkshire, zm. 20 sierpnia 2001 roku w Bournemouth) – brytyjski astronom, kosmolog, matematyk i astrofizyk teoretyczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował matematykę w Emmanuel College na Uniwersytecie Cambridge, które ukończył z najwyższym wyróżnieniem. Po odbyciu służby w czasie II wojny światowej w Admiralicji Brytyjskiej, gdzie zajmował się wykorzystaniem radaru, powrócił do St John’s College na Uniwersytecie Cambridge, którego wykładowcą był w latach 1939–1972. Zajmował wiele innych stanowisk akademickich[1]. W latach 1945–1958 wykładowca uniwersytecki matematyki w Cambridge. W latach 1958–1972 profesor w Katedrze Astronomii i Eksperymentalnej Filozofii im. Plumiana Uniwersytetu w Cambridge, 1967–1973 dyrektor Instytutu Astronomii Teoretycznej w Cambridge, profesor astronomii w Królewskim Instytucie Wielkiej Brytanii w latach 1969–1972. W latach 1971–1973 prezes Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego. Członek zespołu w obserwatoriach astronomicznych w Mount Wilson i Palomar w latach 1957–1962, wizytujący profesor astronomii w Kalifornijskim Instytucie Technologii (CalTech) w latach 1953–1956 i profesor w katedrze Andrew D. White'a w Uniwersytecie Cornella w latach 1972–1978.
Fred Hoyle był laureatem wielu nagród i członkiem wielu towarzystw. Do Towarzystwa Królewskiego przyjęto go w 1957, a w 1973 został honorowym członkiem St. John's College w Cambridge. W 1968 otrzymał złoty Medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego i Nagrodę Kalinga Narodów Zjednoczonych, w 1970 złoty Medal Bruce Towarzystwa Astronomicznego Pacyfiku. W 1971 roku American Astronomical Society przyznało mu nagrodę Henry Norris Russell Lectureship. W 1974 zdobył Królewski Medal Towarzystwa Królewskiego. W 1972 Hoyle otrzymał tytuł szlachecki.
Autor licznych prac dotyczących budowy wewnętrznej i ewolucji gwiazd oraz właściwości materii międzygwiazdowej. Twórca teorii akrecji materii międzygwiazdowej przez gwiazdy oraz twórca wraz z H. Bondim tzw. teorii ciągłej kreacji (powstawania) materii we Wszechświecie.
Ponadto publikował prace z zakresu kosmologii. Współtwórca (wraz z Thomasem Goldem) modelu stanu stacjonarnego (Steady State theory), do której w 1948 opracował podstawy matematyczne. Wspólnie z Williamem Fowlerem oraz Geoffreyem i Margaret Burbidge’ami przedstawił serię pionierskich prac na temat powstawania pierwiastków ciężkich w procesach jądrowych we wnętrzu gwiazd. W 1960 ogłosił hipotezę na temat powstania Słońca i planet z chłodnego obłoku materii w jednym procesie. Twórca i orędownik kontrowersyjnej teorii panspermii, w myśl której życie narodziło się nie na Ziemi, lecz przywędrowało na nią z kosmosu.
W roku 1981 zaszokował świat nauki odrzucając możliwość ewolucji chemicznej oraz stając się dozgonnym zwolennikiem teorii panspermii.
Autor wielu cenionych publikacji popularnonaukowych z zakresu astronomii, astrofizyki i kosmologii oraz książek z dziedziny fantastyki naukowej. Napisał również autobiografię.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Man in the Universe (1966)
- Disease From Space (1979, wspólnie z N.C. Wickramasinghe)
- The Intelligent Universe (1983)
- Czarna chmura (Black Cloud, powieść s-f, wyd. pol. Kraków 1981, ISBN 83-08-00509-8)
- Katastrofy kosmiczne i narodziny religii (Origin of the universe and the origin of religion, Warszawa 1999, ISBN 83-01-12873-9)
- Matematyka ewolucji (Mathematics of evolution, Warszawa 2003, ISBN 83-901413-3-7)
- Mój dom kędy wieją wiatry : stronice z życia kosmologa (Home is where the wind blows, autobiografia, wyd. pol. Warszawa 2001, ISBN 83-7255-177-4)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Fred Hoyle: Katastrofy kosmiczne i narodziny religii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1999, s. 128. ISBN 83-01-12873-9.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Fred Hoyle w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- ISNI: 0000 0001 2102 2135
- VIAF: 71392370
- LCCN: n79018031
- GND: 119212331
- NDL: 00443887
- LIBRIS: jgvz36p20db6ljv
- BnF: 11907841b
- SUDOC: 026925931
- NKC: jn20000703106
- BNE: XX1155784
- NTA: 068838131
- BIBSYS: 90055319
- Open Library: OL20970A
- PLWABN: 9810634938205606
- NUKAT: n97020439
- OBIN: 76123
- PTBNP: 28040
- CANTIC: a10351188
- CONOR: 24322147
- WorldCat: lccn-n79018031