Białobłocki II

Białobłocki (Ogończyk odmiana Białobłocki, Białobłocki (b)) – polski herb szlachecki, odmiana herbu Ogończyk.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym półksiężyc srebrny na opak, na którego barku zaćwieczona takaż strzała bez upierzenia.

W klejnocie nad hełmem w koronie dwa ramiona ludzkie naturalne, wzniesione do góry.

Nieznana geneza odmiany.

Białobłocki.

Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Odmiany książęce	Ostrogski
Odmiany hrabiowskie	Sierakowski Hrabia Wiesiołowski Hrabia Zboiński Hrabia Żółtowski Hrabia
Odmiany	Białobłocki Borowski Działyński Jakimowicz Kijowski Kończa Kwiatkowski Ogończyk II Ogończyk III Proszyński Rdułtowski

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna