Białynia
| |
| Typ herbu | |
|---|---|
| Alternatywne nazwy |
Bialina, Bielina, Bielizna, Bieluzna, Konopka |
| Pierwsza wzmianka |
1388 (zapis) |
Białynia (Bialina, Bielina, Bielizna, Bieluzna, Konopka) – polski herb szlachecki, związany z zawołaniem Bielina. Posługiwano się nim głównie w ziemiach: łęczyckiej, krakowskiej, sandomierskiej i sieradzkiej[1].
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym podkowa srebrna na opak, w środku niej krzyż kawalerski złoty, nad krzyżem zaś strzała srebrna.
W klejnocie pięć piór strusich.
W wersji pierwotnej, średniowiecznej, zamiast krzyża i strzały na podkowie była zaćwieczona rogacina srebrna, przekrzyżowana[1].
Tadeusz Gajl za Polską Encyklopedią Szlachecką podaje jeszcze inną wersję herbu: zamiast krzyża i strzały strzała bez opierzenia, rozdarta u dołu, srebrna.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Lista nazwisk z Herbarza polskiego Tadeusza Gajla :[2]
Bernatowicz, Białecki, Białobłocki, Białobocki, Białynia, Białynicki, Biluński, Biłuński, Birula, Biwil, Bordziłowski, Borzdziłowski, Bostowski, Brzostowski.
Ceprzyński, Chołodecki, Chomichowski, Ciekawy, Czubik.
Dziećmiarowski, Dziedziel.
Ginejko, Glinka, Glińka, Golimiński, Goliniński.
Harbuz.
Jankowski, Jaszczechowski, Jawłowski, Jawosz, Jawoysz.
Kociubiński, Koczowski, Kodź, Konopka, Kowarski, Kowerski, Kowzan, Kutkiewicz.
Leszczyński.
Łakowicz, Ławrynowicz, Ławrynowski
Maksymowicz , Marcinkiewicz , Męczkowski, Miksiewicz, Moglik.
Niebrzydowski, Niemski, Nowochoński.
Odroclew.
Pasenko, Poszylski.
Rafanowicz, Rymkiewicz, Rzepecki, Rzepnicki, Rzepniewski, Rzepnik.
Sadowski, Studziński, Sulkowski, Sułkowski, Suszko, Szaputa, Szczęsnowicz, Szuszko.
Wieniawski, Wilczek, Witkiewicz, Wojcikiewicz, Wójcik, Wójcikiewicz.
Zabłocki, Zacharski, Zagrocki, Zagrodzki, Zamotyński, Zdanowicz, Zyżniewski.
Żdanowicz, Żyzniewski, Żyźniewski, Żyżniewski.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Najstarszy zapis z 1388 roku[1].
Znany odmiany[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Oboczne nazwy, zawołanie i występowanie za: Alfred Znamierowski: Herbarz rodowy. Warszawa: Świat Książki, 2004. ISBN 83-7391-166-9. str. 91
- ↑ Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku. Ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Białynia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Białynia wersja 2 z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Białynia w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-26)].
- Herby szlacheckie Herb Białynia i herbowni. (pol.)
| Herby | |
|---|---|
| Elementy herbu | |
| Oznaki godności | |
| Inne | |
| Działy heraldyki |
