Biel (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Bielpolski herb szlachecki, odmiana herbu Kościesza.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym rogacina rozdarta w trzy, przekrzyżowana, srebrna.

W klejnocie pięć piór strusich.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Z 1527 roku pochodzi pieczęć Stanisława Biela[1].

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Biel. Inna rodzina o tym samym nazwisku posługiwała się herbem Ostoja.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Adam Boniecki: Herbarz polski wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Warszawa: Skład główny Gebethner i Wolff, 1908.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]