Bielak (herb szlachecki)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Bielak – polski herb szlachecki, którym pieczętowała się tatarska rodzina Bielaków osiadła na Litwie.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu czerwonym dwie kolumny w pas, srebrne. Nad tarczą korona szlachecka bez hełmu.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Teki Dworzaczka w części drugiej wspominają o Janie Bielaku Burmistrzu Pyzdrskim (1429 r.), który otrzymał od swej żony Jadwigi 40 grzywien zapisu po jej zmarłym mężu Maczce. Innym razem jak podaje Stanisław Kryczyński w rachunkach i regestrach wojskowych z lat 1631-1633 występują Abraham, Safar i Janusz Bielakowie. Źródłem do tych informacji statystycznych jest Ateneum Wileńskie 1936 r., Rocznik XI.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Bielak.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Samuel Orgelbrand: Encyklopedia Powszechna. Warszawa: 1898.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Bielak z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Bielak w serwisie Genealogia dynastyczna. genealogia.grocholski.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)].
- tataria.eu. tataria.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-14)].
A
B
C – F
G – J
K
L – M
N – P
R – Ś
T – Ż
Herby | |
---|---|
Elementy herbu | |
Oznaki godności | |
Inne | |
Działy heraldyki |