Bieniów (województwo lubuskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bieniów
wieś
Ilustracja
Stacja kolejowa
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Powiat

żarski

Gmina

Żary

Liczba ludności (2022)

856[2]

Strefa numeracyjna

68

Kod pocztowy

68-200[3]

Tablice rejestracyjne

FZA

SIMC

0917862

Położenie na mapie gminy wiejskiej Żary
Mapa konturowa gminy wiejskiej Żary, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Bieniów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Bieniów”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Bieniów”
Położenie na mapie powiatu żarskiego
Mapa konturowa powiatu żarskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Bieniów”
Ziemia51°43′07″N 15°10′39″E/51,718611 15,177500[1]
Strona internetowa

Bieniów (tuż po wojnie Benów[4], niem. Benau N./L.[5]) – wieś w Polsce położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Żary.

Wieś typu łańcuchówka. Rozciągnięta na długości około 5 km. Posiada stację kolejową, która niegdyś była ważnym węzłem na magistralnej trasie Kolei Dolnośląsko-Marchijskiej (Berlin – Wrocław – Wiedeń), oraz na trasie lokalnej relacji Żary koło ŻaganiaZielona Góra.

Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP
Barokowa plebania z XVIII wieku

W latach 1945-1947 wieś była siedzibą gminy Bieniów. W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bieniów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zielonogórskiego.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[6]:

  • kościół parafialny pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP, wczesnogotycki z około połowy XIII wieku, w XIV-XVIII wieku
  • plebania, barokowa z drugiej połowy XVIII wieku
  • dwór, z pierwszej połowy XIX wieku
  • dom nr 11, szachulcowy z 1740 roku.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5757
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 63 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Pierwsza powojenna mapa Polski wydana przez WIG Sztabu Generalnego w roku 1945
  5. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262 oraz książka Marek J. Battek, Joanna Szczepankiewicz-Battek: Słownik nazewnictwa krajoznawczego polsko-niemiecki i niemiecko-polski Śląsk, Ziemi Lubuska, Pomorze Zachodnie, Warmia i Mazury. Wrocław: Silesia, 1998, s. 50. ISBN 83-901637-7-2.
  6. Rejestr zabytków nieruchomych woj. lubuskiego - stan na 31.12.2012 r.. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 136. [dostęp 2013-03-15].