Bieniądzice

Bieniądzice
	wieś
	; Bieniądzice: przepust Kanału Wieluńskiego pod drogą gminną relacji Bieniądzice – Chrusty
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Powiat	wieluński
Gmina	Wieluń
Liczba ludności (2022)	228
Strefa numeracyjna	43
Kod pocztowy	98-300
Tablice rejestracyjne	EWI
SIMC	0717873
	Położenie na mapie Polski Bieniądzice
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Bieniądzice
	Położenie na mapie powiatu wieluńskiego Bieniądzice
	Położenie na mapie gminy Wieluń Bieniądzice
	51°14′56″N 18°35′30″E/51,248889 18,591667
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bieniądzice – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie wieluńskim, w gminie Wieluń.

Położenie

Miejscowość położona jest przy drodze krajowej nr 74, u ujścia Kanału Wieluńskiego do rzeki o nazwie Pyszna.

Historia

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XIV wieku. Wymieniona w 1337 w łacińskim dokumencie jako Benazycz, Benandzicz, Zenancice, Byenyaszyce, Benandzice, Bernaczice, Byenodzicze, Brnoczyce^[4].

Miejscowość jako Bieniędzice inaczej Bieniądzice, wieś leżącą w powiecie wieluńskim oraz parafii Czarnożyły wymienia XIX wieczny Słownik geograficzny Królestwa Polskiego. W 1827 w miejscowości znajdowało się 10 domów zamieszkanych przez 115 mieszkańców^[5].

W latach 1954–1958 wieś należała i była siedzibą władz gromady Bieniądzice, po jej zniesieniu w gromadzie Czarnożyły. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Przypisy

↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5730
↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .
↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 63 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
↑ Rosin 1963 ↓.
↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. I, hasło „Bieniądzice”. nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880. s. 219. [dostęp 2019-12-26].

Bibliografia

Ryszard Rosin: Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu, hasło: „Bieniądzice”. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1963, s. 58.

Linki zewnętrzne

Bieniądzice w Słowniku historyczno-geograficznym ziem polskich w średniowieczu (online).
Bieniądzice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 219 .

[prng-1] Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 5730

[2] NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04] .

[3] Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 63 [zarchiwizowane 2022-10-26] .

[CITEREFRosin1963-4] Rosin 1963 ↓.

[SgKP-5] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. I, hasło „Bieniądzice”. nakł. Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, 1880. s. 219. [dostęp 2019-12-26].

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]

Miasta	Wieluń
Części miasta	Berlinek Błonie Bugaj Chrusty Kijak Kolonia Dąbrowska Niedzielsko Podszubienice
Wsie	Bieniądzice Borowiec Dąbrowa Gaszyn Jodłowiec Kadłub Kurów Małyszyn Małyszynek Masłowice Nowy Świat Olewin Piaski Ruda Rychłowice Sieniec Srebrnica Starzenice Turów Urbanice Widoradz
Części wsi	Bugaj Dąbrowa (Jodłowiec) Gryfówek Józefów Karbanów Kazimierz Krajków (Gaszyn) Krajków (Turów) Krzyżówka Ludwina Łęg Murowaniec Osice Porąbki Pustkowie Śliwa Wydmuchowie Zwiechy Źródła
Osady	Chodaki Grodzisko Klusiny Mokrosze