Bitwa pod Listwieniem
| Walki o tron Rusi | |||
 Jarosław I Mądry | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
Listwień (Obwód czernihowski) | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
Zwycięstwo Mścisława | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
| 51°46′N 31°30′E/51,766667 31,500000 | |||
Bitwa pod Listwieniem – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 1024.
W roku 1015 doszło do walk o tron książęcy pomiędzy synami zmarłego Włodzimierza I: Jarosławem I i Mścisławem. Jarosław I, ożeniony ze skandynawską księżniczką, posiadał poparcie Waregów.
W 1024 Mścisław wykorzystał nieobecność Jarosława w Kijowie i ruszył wraz ze swoją drużyną na stolicę[1]. Nie zdołał jednak zająć miasta, a kiedy jego wojska skierowały się w drogę powrotną na Czernihów, w ślad za nimi ruszyła armia Jarosława[1]. Do decydującego starcia pomiędzy obydwoma antagonistami doszło pod Listwieniem[2]. Wareskie oddziały Jarosława ustawiły się przed obozem. Jarosław jako obcoplemieniec nie mógł być ich wodzem, wobec czego dowodzenie spoczywało w rękach skandynawskich[potrzebny przypis]. Dowódcą drużyny Jarosława był Wareg o imieniu Hakon[1]. Siły Mścisława składały się z wojsk czernihowskich, Siewierzan oraz drużyny z Tmutorakania[1]. Przewaga liczebna znajdowała się po stronie wojsk Jarosława[potrzebny przypis].
Nocą tuż przed bitwą rozszalała się burza[1], którą starał się wykorzystać Mścisław atakując przeciwnika. Na początek wysłał do boju oddziały siewierskie i czernihowskie, a następnie rzucił na wyczerpane oddziały Waregów odwód w postaci drużyny z Tmutorakania[1]. Wojska Jarosława rozpoczęły ucieczkę, jednak zwycięzcy nie podjęli pościgu. Jarosław na czele większości wojów wrócił do Nowogrodu[1].
Wynik bitwy zmusił Jarosława do zawarcia ugody z Mścisławem[3]. W 1026 oponenci zgodzili się na porozumienie, wyznaczając granicę swoich posiadłości na Dnieprze[3]. Dopiero po śmierci Mścisława w 1036, Jarosław zrealizował swój cel, jakim było zjednoczenie wszystkich ziem ruskich[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Енциклопедія історії України T. 6. ↓, s. 161.
- ↑ Poppe 1995 ↓, s. 21.
- ↑ a b c Poppe 1995 ↓.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Andrzej Michałek: Słowianie wschodni, wyd. Bellona, Warszawa 2005.
- Andrzej Poppe, Spuścizna po Włodzimierzu Wielkim. Walka o tron kijowski 1015-1019, „Kwartalnik Historyczny” (3-3), 1995, s. 3-22.
- Wałerij Smolij (red.), Енциклопедія історії України: Т. 6. Ла - Мі, Naukowa Dumka, 2009.