Bożkowice
| Artykuł |
51°2′17.46″N 15°19′0.61″E |
|---|---|
| - błąd |
0 m |
| WD |
51°2'16"N, 15°18'44"E |
| - błąd |
39 m |
| Odległość |
344 m |
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Wysokość |
280-310[1] m n.p.m. |
| Liczba ludności (III 2011) |
168[2] |
| Strefa numeracyjna |
75 |
| Tablice rejestracyjne |
DLB |
| SIMC |
0191632 |
Położenie na mapie gminy Olszyna  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu lubańskiego  | |
 51°02′17,46″N 15°19′00,61″E/51,038183 15,316836
| |
Bożkowice (niem. Eckersdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie lubańskim, w gminie Olszyna. Bożkowice to niewielka wieś leżąca na północnym brzegu Kwisy, tworzącej w tym miejscu Jezioro Leśniańskie[1]. Miejscowość znajduje się w zachodniej części Wzniesień Radoniowskich, na wysokości około 280-310 m n.p.m.[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Początki Bożkowic nie są znane, wiadomo tylko, że miejscowość została zniszczona w 1431 roku, w czasie wojen husyckich[1]. W 1840 roku były tu 84 domy, szkoła ewangelicka, browar, 2 gospody, 78 warsztatów bawełnianych, i 5 rzemieślników[1]. W 1905 po utworzeniu Jeziora Leśniańskigo wieś nabrała znaczenia letniskowego[1]. Po 1945 roku Bożkowice początkowo były wyłącznie wsią rolniczą, dopiero w latach 70. XX wieku odrodziła się funkcja letniskowa miejscowości, nad jeziorem zbudowano ośrodek wczasowy i domki kampingowe[1]. W 1978 roku było tu 45 gospodarstw rolnych, w 1988 roku ich liczba zmalała do 26[1]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Bożkowice przechodzi szlak turystyczny[3]:
z Leśnej do Złotnik Lubańskich.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 2: Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, s. 149-151. ISBN 83-85773-60-6.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Mapa turystyczna. [dostęp 2018-07-04].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 2: Pogórze Izerskie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 2003, ISBN 83-85773-60-6.
