
Olszyna
| |||||
| |||||
![]() Fragment centrum miasta z mostem nad Olszówką | |||||
| |||||
Państwo | ![]() | ||||
Województwo | ![]() | ||||
Powiat | lubański | ||||
Gmina | Olszyna | ||||
Prawa miejskie | 2005 | ||||
Burmistrz | Leszek Leśko | ||||
Powierzchnia | 20,26 km² | ||||
Populacja (31.12.2019) • liczba ludności • gęstość |
4344[1] 214,4 os./km² | ||||
Strefa numeracyjna | (+48) 75 | ||||
Kod pocztowy | 59-830 | ||||
Tablice rejestracyjne | DLB | ||||
![]() | |||||
TERC (TERYT) | 0210054 | ||||
SIMC | 0191684 | ||||
Urząd miejski Wolności 659-830 Olszyna | |||||
Strona internetowa | |||||
BIP |

Olszyna (niem. Langenöls[2]) – miasto w Polsce, w województwie dolnośląskim, powiecie lubańskim, siedziba gminy Olszyna. Prawa miejskie otrzymała w 2005 r. Ośrodek przemysłu meblarskiego i drzewnego, fabryka materiałów izolacyjnych. Historycznie leży na Dolnym Śląsku, przy granicy z Łużycami Górnymi.
Według danych GUS z 31 grudnia 2019 r. miasto miało 4344 mieszkańców[1].
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 30 oraz szlak kolejowy łączący Jelenią Górę z Węglińcem i Zgorzelcem.
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 20,26 km²[3].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wzmianki pochodzą z 1254 roku. W 1314 roku w Kronikach Gryfowa Śląskiego pojawia się po raz pierwszy kościół katolicki. Wieś była pustoszona podczas wojen husyckich w XV w., mieszkańcy cierpieli wówczas również na skutek epidemii. W połowie XIX w. Robert Ruscheweyh założył pierwszy warsztat meblarski. Rozpoczęto wydobywanie pokładów węgla brunatnego, które trwało do wyczerpania pokładów.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa jeleniogórskiego.
W roku 2014 władze miasta stały się udziałowcem spółki „Olszyna PS Energetyka Odnawialna Sp. z o.o.”, która kosztem ponad 30 mln zł na wydzierżawionym od gminy gruncie o pow. 11,3 ha zbuduje elektrownię fotowoltaiczną o mocy 3 MW[4].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Piramida wieku mieszkańców Olszyny w 2014 roku[5].
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty[6]:
- osada wiejska – ulicówka
- kościół ewangelicki, ob. rzym.-kat. par. pw. św. Józefa Oblubieńca NMP, wybudowany w latach 1895–1897 na miejscu świątyni z XIII/XIV w. z elementami późnoromańskimi i gotyckimi, renesansowy ołtarz główny, barokowe rzeźby. We wnęce muru kościoła wotywna figura przedstawiająca grabarza, która upamiętnia epidemię z 1629[7]
- kościół pomocniczy pw. Podwyższenia Krzyża Świętego, z 1314 roku, XVI-XVIII w.
- zespół pałacowy, ul. Chopina 39, z XVII-XIX w.:
- pałac w Olszynie Średniej z drugiej poł. XIX wieku
- park
- dom, ul. Chopina 15, murowano-szachulcowy, z 1792 r., pocz. XX w.
- dom, ul. Rzeczna 7, drewniany, k. XVIII
inne zabytki:
- dwór murowany z XIX wieku.
Sport[edytuj | edytuj kod]
W mieście działa klub piłkarski o nazwie OKS „Olsza” Olszyna obecnie występujący w 2 grupie A klasy Jeleniogórskiej. Klub powstał w 1946 r. (Barwy klubu Biały-Niebieski-Zielony). Drużyna popularnie nazywana jest Olszą. Klub posiada trzy zespoły młodzieżowe i jeden seniorów[potrzebny przypis].
Współpraca międzynarodowa[edytuj | edytuj kod]
Miasta i gminy partnerskie[8]:
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wyniki badań bieżących - Baza Demografia - Główny Urząd Statystyczny, demografia.stat.gov.pl [dostęp 2020-07-14] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.. „Powierzchnia i Ludność w Przekroju Terytorialnym”, 2011-08-10. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny. ISSN 1505-5507.
- ↑ Olszyna postawiła na słońce, „Nowiny Jeleniogórskie” nr 26, 1 lipca 2014.
- ↑ Olszyna w liczbach, [w:] Polska w liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2016-01-06] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 104. [dostęp 11.9.2012].
- ↑ Janusz Czerwiński , Ryszard Chanas , Dolny Śląsk - przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka, 1977, s. 303 .
- ↑ Na stronie gminy w sekcji "miasta partnerskie" znajdują się herby partnerskich gmin (bez podpisów)
- ↑ Olszyna – miasto partnerskie, www.zeleznybrod.cz [dostęp 2020-02-24] .
- ↑ Partnerska współpraca, „Ziemia Lubańska” .
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Oficjalna strona miasta
- Olszyna dawniej i dziś
- Langenoels (niem.) (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 76 .
|
|
|