Bochen II

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bochen II
Bochen II

Bochen II (Bochan, Bochen-Chmieliński) – kaszubski herb szlachecki. Ze względu na specyficzną historię regionu, mimo przynależności do Rzeczypospolitej, rodzina i herb nie zostały odnotowane przez polskich heraldyków.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym pół ryby barwy naturalnej, nad którą gwiazda złota.

Labry błękitne, podbite srebrem.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Wzmiankowany tylko ustnie w Die Polnischen Stamwappen Żernickiego. Rekonstrukcji dokonał Przemysław Pragert.

Rodzina Bochen-Chmieliński[edytuj | edytuj kod]

Wedle Żernickiego, herbu tego miała używać gałąź rodu Bochen, herbu Bochen, która przybrała nazwisko Chmieliński od posiadanej wioski, Chmieleniec. Wzmiankowana od XVIII wieku. Jednakże Przemysław Pragert ujawnił pieczęć z 1734 roku Jana Chmielińskiego, wskazująca na posługiwanie się przez niego wariantem herbu Bochen.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Oryginalnie Bochen (Bochan). Od posiadanej wioski: Chmieliński, niekiedy z Bochen w charakterze przydomka.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 1. BiT, 2001, s. 41-42, 136. ISBN 978-83-919852-6-7.
  • Przemysław Pragert: Herbarz szlachty kaszubskiej. T. 5. Gdańsk: Wydawnictwo BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska, 2018, s. 248-249, 306. ISBN 978-83-950310-3-8.