Bogdan Adamczyk (fizyk)
Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1930 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
7 października 2011 |
profesor doktor habilitowany nauk fizycznych | |
Specjalność: spektrometria mas | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1963 – fizyka |
Habilitacja |
1971 – fizyka |
Profesura |
1980 (nadzwyczajny), |
Odznaczenia | |
Bogdan Adamczyk (ur. 4 sierpnia 1930 w Lublinie, zm. 7 października 2011 tamże) – polski fizyk, profesor doktor habilitowany nauk fizycznych, pracownik Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1950 rozpoczął studia w dziedzinie fizyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, w 1953 obronił przygotowaną pod kierunkiem prof. Stanisława Ziemeckiego pracę magisterską pt. Centra barwne w kryształach NaCl. Już podczas studiów pracował w kierowanym przez prof. Wacława Staszewskiego laboratorium Wydziału Fizyki, a następnie wszedł w skład stworzonego przez prof. Włodzimierza Żuka Zespołu Badawczego. W 1963 przedstawił pracę dotyczącą spektrometrii mas Spektrometr mas z polem elektrycznym o częstości radiowej i nieliniowym rozkładzie potencjału i uzyskał stopień doktora nauk fizycznych oraz stanowisko adiunkta. W 1965 przebywał na dziewięciomiesięcznym stażu w Instituut voor Atomen Molecuulfysica w Amsterdamie, gdzie pod kierunkiem prof. Jacoba Kistemakera prowadził badania nad jonizacją niektórych atomów i molekuł gazu elektronami. W 1969 został docentem, a dwa lata później po przedstawieniu rozprawy Pomiary przekrojów czynnych na jonizację pojedynczą i wielokrotną atomów He, Ne i Ar elektronami przy pomocy spektrometru mas z całkowitą transmisją jonów uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1972 i 1985 ponownie przebywał na stażach w Amsterdamie, a w 1978 w USA, gdzie w Laboratorium Human Performance Research w Pennsylvania State University badał skład powietrza wydychanego przez osoby jąkające się podczas mówienia. Od 1970 był wicedyrektorem Instytutu, a od 1978 do 1987 dyrektorem Instytutu Fizyki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Zainicjował powstanie Zakładu Fizyki Stosowanej, a następnie kierował prowadzonymi tam badaniami naukowymi[1]. W 1980 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. W 1990 uczelnia powołała go na stanowisko profesora zwyczajnego. W 2000 przeszedł na emeryturę.
Dorobek naukowy
[edytuj | edytuj kod]Bogdan Adamczyk specjalizował się w spektrometrii mas, pracował jako koordynator w dziedzinie fizyki w WSK PZL-Świdnik. Sam posiadając ciężką wadę wymowy opracował w lipcu 1957[2] opartą na zjawisku opóźnionego sprzężenia zwrotnego w mówieniu metodę "Echo"[3], która znalazła zastosowanie w terapii jąkania, stworzył korektor mowy oraz ogólnopolski echo-telefoniczny system korekcji mowy[4], uhonorowano go za to tytułem Polaka Roku 1964[5]. Swoje badania prowadził pracując w lubelskiej Pracowni Foniatrycznej oraz na koloniach dla dzieci jąkających się.
Publikacje
[edytuj | edytuj kod]- Trening i psychoterapia w metodzie „echo” /1973/;
- Spektrometria mas i elektromagnetyczna separacja izotopów /1980/ (pod redakcją Włodzimierza Żuka);
- Technologia elektronowa: III konferencja naukowa, Poznań 22-25 czerwca 1987: streszczenia referatów, komunikaty z komentarzem naukowym Bogdana Adamczyka /1987/;
- Stymulacja kanałem słuchowym, wzrokowym i dotykowym procesu mówienia jąkających się /1987/ (pod redakcją: Bogdan Adamczyk, Wiesława Kuniszyk-Jóźkowiak, Elżbieta Smołka);
- Jąkanie: Materiały IX Naukowego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Logopedycznego Lublin, 24 i 25 września 1987 r. (pod redakcją Leona Kaczmarka i Bogdana Adamczyka) /1987/;
- Współczesne trendy w logopedii /1990/ (współautor Zbigniew Tarkowski);
- Kto jest kim w polskiej logopedii /1996/ (pod redakcją: Bogdan Adamczyk, Wiesława Kuniszyk-Jóźkowiak, Elżbieta Smołka);
Członkostwo
[edytuj | edytuj kod]- Członek założyciel Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Próżniowego;
- Członek Lubelskiego Towarzystwa Naukowego;
- Członek European Physical Society;
- Wiceprzewodniczący Rady Naukowej Instytutu Agrofizyki PAN w Lublinie,
- Wiceprzewodniczący i Przewodniczący Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Logopedycznego;
- Redaktor Naczelny rocznika „Logopedia”.
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Złoty Krzyż Zasługi,
- Medal Komisji Edukacji Narodowej,
- Odznaka „Za Zasługi dla Lubelszczyzny”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Nekrolog ś.p. prof. dr hab. Bogdana Adamczyka, Fundacja Rozwoju Społeczno-gospodarczego Frogos10 października 2011
- ↑ "Metoda "echo" w terapii jąkania" Studio Terapii Jąkania w Lublinie "Psychologopedica". [dostęp 2016-02-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)].
- ↑ Marzena Mieszkowicz "Metoda "echo" - Trening i psychoterapia", Poradnik logopedyczny
- ↑ Mieczysław Chęciek "Zmarł prof. dr hab. Bogdan Adamczyk" Terapia Jąkanie
- ↑ Przewodniczący Lubelskiego Oddziału PTF, Polskie Towarzystwo Fizyczne
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nekrolog, Gazeta Wyborcza 12 października 2011
- Leszek Wójcik "Prof. dr hab. Bogdan Adamczyk (1930–2011) – wspomnienie pośmiertne" Annales Universitatis Maria Curie-Skłodowska Lublin Polonia Vol. LXVII/ 2012
- "Zmarł prof. dr hab. Bogdan Adamczyk" Demostenes - Portal poświęcony Jąkaniu. demostenes.eu. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-11)].
- Absolwenci Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Pochowani na cmentarzu przy ulicy Lipowej w Lublinie
- Polscy fizycy XX wieku
- Polscy fizycy XXI wieku
- Urodzeni w 1930
- Wykładowcy Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Zmarli w 2011
- Ludzie urodzeni w Lublinie