Bojan (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Bojan
Herb Bojan

Bojan – pruski, być może też kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Junosza.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

W polu błękitnym pół barana srebrnego wyskakującego w lewo zza kępy krzewów, na murawie (trójwzgórzu) zielonej. Klejnot: nad hełmem w koronie pół barana wspiętego w lewo jak w godle. Labry błękitne, podbite srebrem.

Herb ten jest bardzo zbliżony (inne barwy, kierunek i klejnot) do Junoszy V.

Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]

Herb wymieniany tylko przez Nowego Siebmachera.

Herbowni[edytuj | edytuj kod]

Bojan w Prusach, a niewykluczone też, że na Kaszubach.

Bojanom przypisywano też herby Junosza bez odmian, Zadzik-Bojanom herb Korab, zaś rodzinie o spolszczonym na Bojanowski nazwisku herb Junosza III.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]