Bolesław Hanicz-Boruta

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bolesław Hanicz-Boruta
Bolesław Boruta
Hanicz
Ilustracja
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

11 września 1906
Radomsko

Data śmierci

1976

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Związek Walki Zbrojnej
Armia Krajowa
Gwardia Ludowa
Armia Ludowa
Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego

Stanowiska

dowódca oddziału partyzanckiego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Akcja „Wisła”

Późniejsza praca

oficer KBW
pisarz

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Partyzancki Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 Medal za walkę z faszyzmem 1933-1945

Bolesław Hanicz-Boruta właściwie Bolesław Boruta pseud. Rawski, Hanicz (ur. 11 września 1906 w Radomsku, zm. 1976) – oficer polskiego podziemia w II wojnie światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną działał w organizacjach lewicowych, przede wszystkim Komunistycznym Związku Młodzieży Polskiej. Za działalność w ruchach komunistycznych został usunięty z wojska, był też dwukrotnie aresztowany. Podczas II wojny światowej działał w ruchu oporu, posługując się pseudonimami Rawski i Hanicz.

Początkowo walczył w Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej[1], gdzie objął dowództwo 85 plutonu[potrzebny przypis]. Na przełomie 1942/43 roku przeszedł do Gwardii Ludowej[1], od października wszedł w skład sztabu tej organizacji. Dowodził jednostkami Gwardii Ludowej w powiecie radomszczańskim, od 27 lutego 1944 roku był szefem sztabu 9 Częstochowsko-Piotrkowskiego Okręgu Armii Ludowej. W maju został dowódcą tego okręgu od września dowodził także 3 Brygadą Armii Ludowej im. Józefa Bema.

Brał udział w licznych akcjach zbrojnych, m.in. w bitwie pod Ewiną, która rozegrała się w dniach 11–12 września 1944 roku.

Po wojnie walczył w szeregach KBW przeciwko UPA na południowym wschodzie Polski. W okresie stalinowskim przez kilka lat był więziony pod fałszywymi zarzutami. Zwolniony z więzienia w 1956 roku[1], a następnie zrehabilitowany.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

i inne

Awanse[3][edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Czy komuniści mieli prawdziwych bohaterów? Chociaż jednego? [online], TwojaHistoria.pl [dostęp 2017-05-25].
  2. Wspomnienia żołnierzy Gwardii i Armii Ludowej, Warszawa 1958
  3. Kazimierz Sobczak, Polski ruch oporu 1939-1945. Warszawa, 1988
  4. Miesięcznik Ziemia Radomszczańska – Nasz Dom, nr. 5(9), maj 2008

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ryszard Nazarewicz, Bój Armii Ludowej pod Ewiną
  • Bolesław Hanicz-Boruta, Wspomnienia dowódcy III Brygady AL, Łódź 1973