Bolesław Müller

Bolesław Müller

kapitan
Data i miejsce urodzenia	28 października 1897 Podwołoczyska
Data i miejsce śmierci	kwiecień 1940 Charków
Przebieg służby
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	2 Pułk Strzelców Podhalańskich 39 Pułk Piechoty Strzelców Lwowskich
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa

Bolesław Müller

Otwarcie nowej szkoły w 1936 roku. (B. Müller drugi z prawej strony w ostatnim rzędzie. Chłopiec z przodu to jego syn, za nim żona Zofia z córką Jadwigą)

Bolesław Szymon Müller (ur. 28 października 1897 w Podwołoczyskach, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – polski nauczyciel, działacz społeczny i uczestnik kampanii wrześniowej, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Syn Jana i Anny z Chechłowskich. W 1920 ukończył I Gimnazjum w Tarnopolu, a później odbył jednoroczną służbę wojskową w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 7A w Jarocinie. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 września 1932 i 331. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku, w którym wcześniej odbywał ćwiczenia jako dowódca plutonu.

W latach trzydziestych został oddelegowany do pracy w Łukawcu jako nauczyciel. Dzięki jego zaangażowaniu została tu wybudowana cegielnia oraz nowa szkoła, której stał się kierownikiem. Był animatorem życia społecznego w Łukawcu, wiceprezesem Powiatowego Towarzystwa Rolniczego. Z jego inicjatywy powstała pierwsza w powiecie hodowla jedwabników.

W 1939 został zmobilizowany do 39 Pułku Piechoty w Jarosławiu. Znalazł się potem w niewoli sowieckiej, najpierw w obozie w Równem, a następnie w Starobielsku.

Zostawił w Łukawcu żonę Zofię z trojgiem dzieci. Pisał kilkakrotnie do rodziny, ostatnia pocztówka z 06.04.1940 roku zawierała wiadomość: „wyjeżdżamy dzisiaj z obozu, dokąd nie wiemy. Nie pisz, a otrzymasz dokładny nowy adres”. Dotarła do Łukawca i tu została przeadresowana na Kazachstan, bowiem Zofia Müllerowa pełniąca obowiązki nauczycielki w Łukawcu, w nocy z 13 na 14 kwietnia została wraz z trojgiem dzieci wywieziona do Kazachstanu. Tam spędziła 5 lat. Najstarszy syn Tadeusz wstąpił do armii Andersa i zginął potem w kampanii włoskiej. Renata Müller zachorowała na tyfus i zmarła. Zofia Müller wróciła w lipcu 1945 roku z 10-letnią córką Jadwigą.

Bolesław Müller zginął w wieku 43 lat w Charkowie. Ku jego pamięci wmurowano tablicę pamiątkową na cmentarzu komunalnym w Lubaczowie oraz tablicę w Szkole Podstawowej w Łukawcu o treści „Budowniczemu i Kierownikowi Szkoły Podstawowej w Łukawcu w okresie II Rzeczypospolitej Bolesławowi Müllerowi, więźniowi Starobielska”.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Dąb pamięci poświęcony kapitanowi Bolesławowi Müllerowi został posadzony 30.09.2009 r. przed budynkiem Szkoły Podstawowej imienia Bohaterów Września 1939 r. w Zespole Szkół Publicznych w Łukawcu (k. Lubaczowa). Opiekę nad dębem sprawują uczniowie szkoły. W dniu 25 września 2018 r. na 100-lecie odzyskania niepodległości przez Polskę odbyła się uroczystość nadania sztandaru i imienia Bolesława Müllera  25. Drużynie Harcerskiej w Łukawcu.

Bibliografia

• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
• Charków. Księga cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Warszawa: Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003, s. 362. ISBN 83-916663-5-2.