Bolesław Ostrowski (1896–1940)

Bolesław Ostrowski
	kapitan administracji
Data i miejsce urodzenia	1 maja 1896 ; Kijów
Data i miejsce śmierci	między 13 a 14 kwietnia 1940 ; Katyń
	Przebieg służby
Lata służby	1914–1940
Siły zbrojne	Armia Imperium Rosyjskiego; Wojsko Polskie
Jednostki	28 Dywizja Piechoty
Stanowiska	oficer sztabu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa; wojna polsko-bolszewicka; II wojna światowa; kampania wrześniowa
	Odznaczenia

Bolesław Jan Ostrowski (ur. 19 kwietnia^?/1 maja 1896 w Kijowie, zm. między 13 a 14 kwietnia 1940 w Katyniu) – kapitan administracji (artylerii) Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 1 maja 1896 roku w Kijowie, w rodzinie Wacława i Karoliny z Szymańskich^[1].

Absolwent Szkoły Oficerskiej Artylerii w Odessie. Żołnierz I Korpusu Polskiego w Rosji. 19 lutego 1919 roku został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu podporucznika w grupie oficerów „byłych Korpusów Wschodnich i wojska rosyjskiego”^[2] i otrzymał przydział do Szkoły Artylerii w Rembertowie^[3]. Uczestnik wojny 1920 roku, służył w 7 dywizjonie artylerii ciężkiej i 7 pułku artylerii ciężkiej^[1]. 24 czerwca 1920 roku został awansowany do stopnia porucznika artylerii ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919, służył wówczas w 7 pułku artylerii ciężkiej^[4].

W 1922 roku był oficerem 4 pułku artylerii ciężkiej^[5]. Awansował na kapitana ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 15 lokatą^[6]. 1 kwietnia 1924 roku został odkomenderowany z 4 pułku artylerii ciężkiej na sześciomiesięczny kurs dowódców baterii w Szkole Strzelań Artylerii w Toruniu^[7]. W 1925 roku został odkomenderowany do Obozu Szkolnego Artylerii^[8]. W marcu 1939 roku pełnił funkcję oficera mobilizacyjnego 4 pac^[9]. We wrześniu 1939 roku w Kwaterze Głównej 28 Dywizji Piechoty na stanowisku oficera sztabu dowódcy artylerii dywizyjnej^[10].

W czasie kampanii wrześniowej dostał się do sowieckiej niewoli. Według stanu kwietnia 1940 roku był jeńcem kozielskiego obozu. Między 11 a 12 kwietnia 1940 roku przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD (lista z 9 kwietnia 1940)^[11]. Został zamordowany między 13 a 14 kwietnia 1940 roku przez NKWD w lesie katyńskim^[11]. Został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943 roku wpis w księdze czynności pod datą 30.04.1943. Figuruje liście AM-186-767 i Komisji Technicznej PCK GARF-186-767. Przy szczątkach w mundurze kapitana znaleziono książeczkę wojskową, modlitewnik, odznakę pamiątkową, kartę pocztową, list^[12]^[13]. Znajduje się na liście ofiar opublikowanej w Gońcu Krakowskim nr 107 i Nowym Kurierze Warszawskim nr 112.

Krewni do 1947 roku poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Był żonaty z Marią z Matuszyńskich, z którą miał syna Jerzego^[1].

5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora^[14]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Ordery i Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Walecznych dwukrotnie^[15]
Srebrny Krzyż Zasługi^[16]
Medal Zwycięstwa^[17]
Krzyż Kampanii Wrześniowej – pośmiertne 1 stycznia 1986

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 454.
↑ „Dziennik Rozkazów Wojskowych” (R. 2, nr 23), Warszawa, 1 marca 1919, s. 558 .
↑ „Dziennik Rozkazów Wojskowych” (R. 2, nr 25), Warszawa, 6 marca 1919, s. 620 .
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 7 lipca 1920, s. 554.
↑ Lista starszeństwa oficerów zawodowych, Warszawa: MSWojsk., 1922, s. 203 .
↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1924, s. 746 .
↑ „Dziennik Personalny” (R.5, nr 31), Warszawa, 28 marca 1924, s. 161 .
↑ „Dziennik Personalny” (R.6, nr 7), Warszawa, 22 stycznia 1925, s. 32 .
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 751.
↑ Tucholski 1991 ↓, s. 183.
↑ ^a ^b Убиты в Калинине 2019 ↓, s. 565.
↑ Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 186.
↑ Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online] [dostęp 2019-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).
↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 785.
↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 294.
↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 412.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
Убиты в Калинине, захоронены в Медном. Księga pamięci polskich jeńców wojennych – więźniów Ostaszkowskiego Obozu NKWD rozstrzelanych decyzją Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Лариса Еремина (red.). T. 1: Биограммы военнопленных А–Л. Moskwa: Stowarzyszenie Memoriał, 2019. ISBN 978-5-6041921-4-6.
Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.

[CITEREFKsięga_Cmentarna_Katynia2000454-1] Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 454.

[2] „Dziennik Rozkazów Wojskowych” (R. 2, nr 23), Warszawa, 1 marca 1919, s. 558 .

[3] „Dziennik Rozkazów Wojskowych” (R. 2, nr 25), Warszawa, 6 marca 1919, s. 620 .

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_25_z_7_lipca_1920,_s._554-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 25 z 7 lipca 1920, s. 554.

[5] Lista starszeństwa oficerów zawodowych, Warszawa: MSWojsk., 1922, s. 203 .

[6] Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1924, s. 746 .

[7] „Dziennik Personalny” (R.5, nr 31), Warszawa, 28 marca 1924, s. 161 .

[8] „Dziennik Personalny” (R.6, nr 7), Warszawa, 22 stycznia 1925, s. 32 .

[CITEREFRybkaStepan2006751-9] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 751.

[CITEREFTucholski1991183-10] Tucholski 1991 ↓, s. 183.

[CITEREFУбиты_в_Калинине2019565-11] Убиты в Калинине 2019 ↓, s. 565.

[12] Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943, s. 186.

[13] Listy katyńskie w zasobie Archiwum Państwowego w Lublinie – Archiwum Państwowe w Lublinie [online] [dostęp 2019-06-02] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-07] (pol.).

[14] Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.

[CITEREFRocznik_Oficerski1923785-15] Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 785.

[CITEREFRybkaStepan2006294-16] Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 294.

[CITEREFRocznik_Oficerski1928412-17] Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 412.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]