Bolesław Witczak
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Prezes Unii Polityki Realnej | |
| Okres |
od 7 czerwca 2008 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
Stanisław Żółtek (p.o.) |
| Następca | |
Bolesław Witczak (ur. 8 marca 1966 w Szamotułach) – polski przedsiębiorca i polityk, prezes Unii Polityki Realnej w latach 2008–2011.
W 1981 roku skończył naukę w Szkole Handlowej, w 1988 roku został uczniem Instytutu Technologii Drewna w Poznaniu. W latach 2001–2005 studiował logistykę w Wyższej Szkole Komunikacji i Zarządzania w Poznaniu, w której zdobył dyplom inżyniera. W 2002 roku wziął udział w kursie „Teoria Ograniczeń” organizowany przez Institute/Velocity Management Group Abrahama Y. Goldratta.
W 1992 roku przystąpił do Unii Polityki Realnej, której struktury zorganizował w Szamotułach. W wyborach parlamentarnych w 2005 roku startował do Sejmu z listy Platformy Janusza Korwin-Mikke (jak cała UPR), natomiast dwa lata później wystartował z listy Ligi Polskich Rodzin (w ramach porozumienia Liga Prawicy Rzeczypospolitej) w okręgu pilskim. Od 5 listopada 2007 roku przewodniczył wielkopolskim strukturom partii, a od 2 czerwca 2008 roku – podkarpackim.
7 czerwca 2008 roku Konwentykl wybrał go na prezesa partii w miejsce pełniącego obowiązki Stanisława Żółtka i jego poprzednika Wojciecha Popieli[potrzebny przypis]. W 2009 roku poprowadził kampanię wyborczą do Europarlamentu, doprowadzając do rejestracji list partii we wszystkich okręgach[1]. Sam wystartował z pierwszego miejsca warszawskiej listy[2], co wywołało konflikt z Januszem Korwin-Mikkem[3]. W tych wyborach partia osiągnęła na poziomie kraju wynik 1,1%[3] (81 146 głosów). Bolesław Witczak wyraził zadowolenie z wyniku partii[4], mimo że był on słabszy niż w wyborach europejskich pięć lat wcześniej. W okresie wyborów liczba członków partii zaczęła maleć, ale nadal wynosiła ok. 650[5].
W 2009 roku były prezes UPR Janusz Korwin-Mikke zagroził odejściem z partii, jeśli ówczesne władze otrzymają absolutorium[6]. Część działaczy wzywała Bolesława Witczaka do dymisji – do wniosku przychyliło się 9 z 13 członków Konwentyklu (potrzebna większość 4/5)[7], ale w listopadzie 2009 roku organ ten odrzucił wniosek[8]. Wkrótce potem Janusz Korwin-Mikke odszedł z UPR, argumentując swą decyzję małą medialnością prezesa i niegospodarnością przy kampanii wyborczej[7].
W wyborach samorządowych w 2010 roku zamierzał ubiegać się o stanowisko radnego sejmiku województwa wielkopolskiego, jednak partii nie udało się tam zarejestrować list.
9 stycznia 2010 roku Konwentykl UPR po raz pierwszy w historii powołał na prezesa kobietę, dotychczasową I wiceprezes partii – Magdalenę Kocik[9], jednak część działaczy UPR zakwestionowała legalność Konwentyklu[10]. 17 lutego 2010 zwołali oni Konwentykl, na którym obrany na prezesa został Stanisław Żółtek[11]. We wrześniu 2010 roku sąd rejestrowy uznał wybór Magdaleny Kocik na prezesa partii za nieważny, pozostawiając w rejestrze jako prezesa Bolesława Witczaka[12]. Kolejny Konwentykl z 19 lutego 2011 roku wybrał w jego miejsce na prezesa Bartosza Józwiaka. W marcu 2011 roku Sąd Okręgowy w Warszawie odrzucił wniosek o wpisanie Stanisława Żółtka do ewidencji jako prezesa partii[13]. 12 lipca tego samego roku jego apelacja została odrzucona przez warszawski sąd apelacyjny[14]. 12 września 2011 roku Sąd Okręgowy w Warszawie wpisał do ewidencji partii politycznych Bartosza Józwiaka jako prezesa UPR[15].
W 2014 roku Bolesław Witczak kandydował w wyborach samorządowych do sejmiku województwa wielkopolskiego z list Ruchu Narodowego[16], którego częścią stała się wcześniej UPR (pozostając odrębną partią).
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Od 1996 roku jest żonaty, ma synów Antoniego i Jana.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ UPR zainaugurował kampanię wyborczą. interia.pl, 9 maja 2009.
- ↑ Wybory do Parlamentu Europejskiego 2009 > Okręgi > Warszawa. pkw.gov.pl.
- ↑ a b Apel członka UPR z 20. letnim stażem do członków KNP. ruchwolnosci.pl, 25 września 2012.
- ↑ Bolesław Witczak: wynik UPR to nie jest klęska. bankier.pl, 8 czerwca 2009.
- ↑ Grzegorz Pustkowiak: Bezdroża UPR JK-M i KNP. fronda.pl.
- ↑ Adam Wawrzyniec: Bolesław Witczak do Korwin Mikkego: „Mimo wszystko dziękuję Panu”. nczas.com, 18 października 2009.
- ↑ a b Janusz Korwin-Mikke: Dlaczego wystąpiłem z UPR?. korwin-mikke.pl, 18 października 2009. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (21 marca 2015)].
- ↑ Janusz Korwin-Mikke: Witczak pozostał prezesem UPR. korwin-mikke.pl, 22 listopada 2009. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-04)].
- ↑ Magdalena Kocik nowym prezesem UPR!. upr.org.pl, 10 stycznia 2010.
- ↑ Krzysztof Pawlak: Próba operetkowego puczu w Unii Polityki Realnej. asme.pl, 10 stycznia 2010.
- ↑ Protokół z posiedzenia Konwentyklu Unii Polityki Realnej w dniu 17 lutego 2010 r.. jurewicz.org.pl.
- ↑ Adam Wawrzyniec: Bałagan (prawny) w UPR. nczas.home.pl, 29 września 2010. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-21)].
- ↑ Unia Polityki Realnej jest jedna!. upr.org.pl, 31 marca 2011.
- ↑ Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie. upr.org.pl, 12 lipca 2011.
- ↑ Postanowienie Sądu Okręgowego w Warszawie. upr.org.pl, 12 września 2011.
- ↑ Profil na portalu wyborysamorzadowe2014.pl. [dostęp 2015-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-28)].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Blog Bolesława Witczaka. boleslaw-witczak.blog.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-05)].
- Wywiad z Bolesławem Witczakiem na stronie korespondent.pl. korespondent.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-29)].