Historia Borku

Pierwsze zachowane wzmiankowanie wsi Borek pochodzi z roku 1193. Wieś znajdowała się przy obecnej ul. Januszowickiej (Kleinburgstraße) pomiędzy Jaworową a Kutnowską. Istnieją uzasadnione domniemania, że z tej wsi pochodził trzynastowieczny uczony Witelon, znany też jako Vitello Thuringopolonis albo Erazm Ciołek. Wspomina on w swoich pracach o tym, jak w latach 1270-78 w lasku w pobliżu wsi przeprowadzał swoje doświadczenia z optyki i fizjologii postrzegania. Inną wielka postacią związaną z wrocławskim Borkiem był urodzony tutaj Manfred von Richthofen, as lotnictwa z I wojny światowej.

Borek przyłączono do Wrocławia w roku 1897; od tego też czasu datuje się jego rozwój jako willowego osiedla, a także urządzenie w jego granicach Parku Południowego. W tym też czasie (1903-04) zbudowano tu wieżę ciśnień przy al. Wiśniowej oraz - tuż poza północną granicą osiedla - ewangelicki kościół św. Jana (1909), obecnie kościół św. Augustyna przy Sudeckiej. Granice Borku na mapie M. Grügera z 1911 wyznacza na wschodzie dzisiejsza ulica Ślężna, na południu i zachodzie z niewielkimi odstępstwami tory kolejowe, a na północy aleje: Gen. Hallera i Wiśniowa. Współczesne granice są niemal identyczne, z dokładnością do wspomnianych (dziś już nieaktualnych) odstępstw od linii torów kolejowych oraz z tym, że od strony wschodniej osiedle poszerzono tak, że włączono w nie ulice Weigla i Pułtuską. Na koniec 2004 szacowano, że mieszka tu 14,3 tysięcy osób.

Architektura

Na terenie wsi Borek powstały w końcu XIX w. dwa osiedla willowe: jedno, oparte na regularnym i symetrycznym narysie wokół pięciu okrągłych placów (zachował się jeden) wokół ul. Sudeckiej i Dębowej; drugie, późniejsze, na planie o miękkich liniach wzdłuż ul. Racławiciej. O charakterze architektury Borku stanowią zatem głównie przedwojenne wille i kamienice. Do najciekawszych budynków poniemieckich zaliczyć można kamienicę przy zbiegu ulic Sokolej i Racławickiej, potężną willę przu ul. Kutnowskiej (do niedawna akademik Vademecum) czy pałacyk przy al. Gen. Hallera 6-8.

W okresie PRL na Borku wybudowano również kilkadziesiąt bloków mieszkalnych, w tym 8 bloków dziesięciopiętrowych, które, ustawione wzdłuż ul. Powstańców Śląskich (drogi wylotowej z Wrocławia), osłaniają niską zabudowę zlokalizowaną po wschodniej i zachodniej stronie arterii. W okresie tym wybudowane zostały również dwa biurowce przy ul. Racławickiej.

W okresie po 1989, ze względu na ograniczoną wolną powierzchnię działek, powstało relatywnie niewiele budynków. Największymi inwestycjami ostatnich lat są Centrum Handlowe Borek, biurowiec przy zbiegu ulic Powstańców Śląskich i Hallera oraz dwa apartamentowce przy ul. Racławickiej.

Borek dzisiaj

Borek jest obecnie jednym z najbardziej prestiżowych wrocławskich osiedli. Do jego atutów należą przede wszystkim dobre połączenie z centrum miasta - przejeżdża tędy łącznie 9 linii tramwajowych (ulicą Powstańców Śląskich, Ślężną i Hallera) i 8 linii autobusowych, rozległe tereny zielone (w tym Park Południowy) oraz ciche, osłonięte od głównych dróg uliczki.

Na Borku siedzibę mają m.in. Wrocławski Teatr Pantomimy, wrocławski oddział Państwowej Wyższej Szkoły Teatralej im. L. Solskiego, a do najbardziej znanych mieszkańców osiedla zaliczają się Tadeusz Różewicz czy Krzysztof Kiljański. Z Borka wywodzi się też Monika Richardson.

Przyszłość osiedla

Dzięki planowanej budowie obwodnicy autostradowej Wrocławia ograniczony zostanie ruch kołowy na ul. Powstańców Śląskich. W związku z rozwojem południowej części miasta i odległej o niecałe 5 km. od Borku gminy Kobierzyce przewidywany jest wzrost cen nieruchomości.

Zobacz też:

Podział administracyjny Wrocławia

Linki zewnętrzne:

Szablon:Dzielnice Wrocławia