Przejdź do zawartości

Boris Asafjew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Boris Asafjew
Борис Владимирович Асафьев
Imię i nazwisko

Boris Władimirowicz Asafjew

Pseudonim

Igor Glebow

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1884
Petersburg

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

27 stycznia 1949
Moskwa

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, muzykolog

Odznaczenia
Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy

Boris Władimirowicz Asafjew (ros. Борис Владимирович Асафьев; ur. 17 lipca?/29 lipca 1884 w Petersburgu, zm. 27 stycznia 1949 w Moskwie)[1]rosyjski kompozytor i muzykolog.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1904–1910 studiował w Konserwatorium Moskiewskim. Był uczniem Nikołaja Rimskiego-Korsakowa i Anatolija Ladowa. W 1908 ukończył także historię i filologię na Uniwersytecie Petersburskim[1].

Komponował opery, pieśni, balety i utwory instrumentalne. Spośród 26 baletów najbardziej znane to Płomień Paryża, czyli Triumf Republiki (Пламя Парижа, или Триумф Республики) (1932), Fontanna Bachczysaraju (Бахчисарайский фонтан) (1934), Stracone złudzenia (Утраченные иллюзии) (1935), Jeniec kaukaski (Кавказский пленник) (1938), Sulamita (Суламифь) (1941), Pani-chłopka (Барышня-крестьянка) (1945)[1].

Asafjew był także uznanym muzykologiem. Wydawał prace poświęcone teorii muzyki. Uznaniem cieszyły się jego biografie: Skriabina i Strawinskiego, a zwłaszcza Czajkowskiego (Połnoje sobranije soczinienij). Swe prace wydawał pod pseudonimem Igor Glebow[1].

Został odznaczony m.in. dwukrotnie Orderem Lenina (w 1944 i 1945) oraz Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy (1938). Był dwukrotnym laureatem Nagrody Stalinowskiej (1943 i 1948)[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Larisa Georgievna Danko, Asaf′yev, Boris Vladimirovich [Glebov, Igor′], Oxford Music Online. Grove Music Online, 20 stycznia 2001, DOI10.1093/gmo/9781561592630.article.01388, via Oxford University Press [dostęp 2021-03-11] (ang.).
  2. АСАФЬЕВ, Борис Владимирович (1884–1949) | Санкт-Петербургская государственная консерватория имени Н. А. Римского-Корсакова [online], conservatory.ru [dostęp 2021-06-15] (ros.).