Brachycefalia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Brachycefalia (pochodzi od starogreckiego βραχύς, „krótki” i κεφαλή, „głowa”) – kształt czaszki krótszej niż przeciętna u danego gatunku. Jest postrzegana jako cecha pożądana pod względem estetycznym u niektórych udomowionych ras psów i kotów, zwłaszcza u mopsów i persów.

U ludzi brachycefalia może objawiać się zarówno jako patologia, jak i nie, będąc wynikiem normalnej zmienności ludzkiej. Występuje z wyższą częstością u Mongołów i Andamańczyków[1].

W antropologii populacje ludzkie zostały scharakteryzowane jako dolichocefaliczne (długogłowe), mezocefaliczne (umiarkowane) lub brachycefaliczne (krótkogłowe). Przydatność wskaźnika głowowego została zakwestionowana przez Giuseppe Sergiego, który argumentował, że morfologia czaszki zapewnia lepszy sposób modelowania pochodzenia rasowego[2].

W formie patologicznej, brachycefalia nazywana jest zespołem płaskiej głowy i wynika z przedwczesnego zespolenia szwów wieńcowych lub z deformacji zewnętrznej. Szew wieńcowy łączy kość czołową z dwiema kośćmi ciemieniowymi czaszki. Kości ciemieniowe tworzą górę i boki czaszki. Ta cecha może być również objawem zespołu Downa.

Brachycefalia u zwierząt domowych[edytuj | edytuj kod]

U zwierząt domowych brachycefalia opisuje typ czaszki o wysokim wskaźniku głowowym, na przykład u psów z zadartym nosem, takich jak mopsy, Shih Tzu, oraz buldogi i koty, takie jak perski, egzotyczny i himalajski. Chociaż produkcja i hodowla zwierząt brachycefalicznych jest kosmetycznie pożądaną cechą określonych ras kotów i psów, to w wielu jurysdykcjach uważa się to za znęcanie się nad zwierzętami. Wynika to z faktu, że u zwierząt o znacznie skróconych czaszkach często rozwija się brachycefaliczny zespół obturacyjny dróg oddechowych. Powoduje on trudności w oddychaniu, co wywołuje hipertermię wynikającą z niewystarczającej zdolności chłodzenia oraz częste infekcje rogówki i gruczołów łzowych. Oprócz tego szczenięta i kocięta brachycefaliczne charakteryzują się również wysoką śmiertelnością prenatalną (przedurodzeniową)[3].

Diagnoza[edytuj | edytuj kod]

Schorzenia z brachycefalią[edytuj | edytuj kod]

Leczenie[edytuj | edytuj kod]

U ludzi brachycefalię można skorygować za pomocą ortez (kasków) do ponownego formowania czaszki, które zapewniają bezbolesny całkowity kontakt na wystających obszarach czaszki i pozostawiają puste przestrzenie na spłaszczonych obszarach, zapewnia to ścieżkę dla bardziej symetrycznego wzrostu czaszki. Leczenie trwa zazwyczaj 3–4 miesiące, ale różni się w zależności od wieku niemowlęcia i nasilenia asymetrii czaszki.

Jednakże badania które zostały przeprowadzone przez naukowców z Holandii, dotyczące terapii kaskami w łagodnych i umiarkowanych przypadkach brachycefalii, wykazały, brak znaczącej różnicy pomiędzy niemowlętami leczonymi kaskami a niemowlętami pozostawionymi bez leczenia. Wszyscy rodzice niemowląt leczonych kaskami potwierdzili występowanie negatywnych skutków ubocznych, takich jak podrażnienie skóry i pocenie się[4][5]. Badanie zostało skrytykowane przez Amerykańskie Towarzystwo Ortotyczne i Protetyczne w liście do „New York Times” . W piśmie zauważono, że badanie skupiało się wyłącznie na łagodnych i umiarkowanych przypadkach, stwierdzając, że noszenie kasku może być nadal przydatne w cięższych przypadkach. W piśmie skrytykowano także niski wskaźnik uczestnictwa (21%) w randomizowanym badaniu i zauważono, że częstość występowania problemów z dopasowaniem w badaniu, wynosząca 73%, „wydaje się bardzo wysoka”[6].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Cephalic index | skull shape, head shape, cranial index. [dostęp 2023-09-19]. (ang.).
  2. K. Killgrove, Bioarchaeology in the Roman World, UNC Chapel Hill, 2005 [zarchiwizowane z adresu 2012-03-28].
  3. Mark J. Farnworth i inni, Flat Feline Faces: Is Brachycephaly Associated with Respiratory Abnormalities in the Domestic Cat (Felis catus)?, „PLOS One”, 11 (8), 2016, e0161777, DOI10.1371/journal.pone.0161777, ISSN 1932-6203, PMID27574987, PMCIDPMC5004878 [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  4. Baby helmets 'have no added value', study finds, „BBC News”, 1 maja 2014 [dostęp 2024-02-07] (ang.).
  5. R. M. Van Wijk. Helmet therapy in infants with positional skull deformation: randomised controlled trial. „BMJ”. 348, s. g2741, 1 May 2014. British Medical Journal. DOI: 10.1136/bmj.g2741. PMID: 24784879. PMCID: PMC4006966. 
  6. AOPA Response to British Medical Journal Study.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]