Bronius Makauskas
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Bronius Makauskas[a] (ur. 20 listopada 1950 w Sankurach) – polski historyk narodowości litewskiej, wykładowca, dyplomata, działacz społeczny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 1968 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym w Puńsku. W 1974 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Gdańskim, a w 1980 uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych. Odbył staże naukowe na Litwie, we Włoszech i Stanach Zjednoczonych.
W latach 1975–1979 oraz ponownie od 1987 do 2010 pracował w Instytucie Historii PAN. W latach 1980–1986 był pracownikiem Instytutu Krajów Socjalistycznych PAN. Na Uniwersytecie Warszawskim prowadził wykłady z historii krajów bałtyckich. Od 2002 do 2010 współpracował ze Studium Europy Wschodniej UW. Od 2010 był pracownikiem Katedry Historii Uniwersytetu Witolda Wielkiego w Kownie. W kolejnych latach pracował w Centrum Badania Ludobójstwa i Ruchu Oporu Mieszkańców Litwy[1], a od 2012 do 2018 na stanowisku radcy-ministra w Konsulacie Litwy w Sowiecku[2]. Jest członkiem Litewskiej Katolickiej Akademii Nauk.
Do głównych tematów jego pracy naukowo-badawczej i dydaktycznej należą m.in. historia najnowsza krajów bałtyckich, stosunki polsko-litewskiego, antysowiecki opór zbrojny na Litwie oraz światowa wspólnota Litwinów. Jest autorem i współautorem podręczników do historii dla uczniów szkół litewskich.
Był działaczem litewskiej społeczności w Polsce. W latach 1980–1990 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu głównego Litewskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego. Od 1993 do 1996 był przewodniczącym rady, a od 1996 wiceprzewodniczącym zarządu Wspólnoty Litwinów w Polsce. W latach 2000–2006 pełnił funkcję wiceprzewodniczącego zarządu Światowej Wspólnoty Litwinów.
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Litwini w Polsce 1920–1939, Warszawa 1986 (jako Bronisław Makowski)
- Lietuvos istorija, Warszawa 1997
- Kraje bałtyckie w latach przełomu 1934–1944 (współaut. z Piotrem Łossowskim), Warszawa 2005
Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Nagroda im. Joachima Lelewela (1985)
- Krzyż Kawalerski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (2001)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu „Za Zasługi dla Litwy” (2006)[4]
- Nagroda Ministra Edukacji i Nauki Republiki Litewskiej (2008)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)[5]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ wcześniej także jako Bronisław Makowski, por. Dr Bronius Makauskas, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2013-02-01].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2011 metų darbo ataskaita. genocid.lt, 2011. s. 29. [dostęp 2021-05-22]. (lit.).
- ↑ Atsiųsta paminėti, „Voruta”, 1(855), 26 stycznia 2019, s. 12 [dostęp 2021-05-22] (lit.).
- ↑ Valstybės žinios, 2001-07-04, Nr. 57-2029. lrs.lt. [dostęp 2013-02-01]. (lit.).
- ↑ Valstybės žinios, 2006-09-05, Nr. 94-3687. lrs.lt. [dostęp 2013-02-01]. (lit.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 czerwca 2009 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2009 r. nr 78, poz. 974).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Visuotinė lietuvių enciklopedija. T. 14: Magdalena – México. Wilno: Mokslo ir Enciklopedijų Leidybos Institutas, 2008. (lit.).
- Bronius Makauskas. istorija.vdu.lt. [dostęp 2021-05-22]. (lit.).
- Dr Bronius Makauskas, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-05-22].
- Absolwenci Uniwersytetu Gdańskiego
- Litewscy dyplomaci
- Litewscy historycy
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Orderem Wielkiego Księcia Giedymina
- Odznaczeni Orderem „Za Zasługi dla Litwy”
- Polscy historycy
- Polscy Litwini
- Pracownicy Instytutu Historii PAN
- Urodzeni w 1950
- Wykładowcy Uniwersytetu Witolda Wielkiego
- Wykładowcy Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego