Brown Bluff
Brown Bluff (2011) | |
Terytorium | |
---|---|
Położenie | |
Wysokość |
720 m n.p.m. |
Położenie na mapie Półwyspu Antarktycznego | |
Położenie na mapie Antarktyki | |
63°32′S 56°55′W/-63,533333 -56,916667 |
Brown Bluff – wygasły wulkan we wschodniej części Tabarin Peninsula na północno-wschodnim krańcu Półwyspu Antarktycznego.
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Początkowo obiekt nazywany był prawdopodobnie Cabo Hope od Zatoki Nadziei (ang. Hope Bay)[1] . Po badaniach regionu w marcu 1946 roku przez Falkland Islands Dependencies Survey (FIDS), wzniesienie otrzymało nazwę Brown Bluff od czerwono-brązowych skał na jego północnych stokach[1] .
Geografia
[edytuj | edytuj kod]Góra o ściętym szczycie pokrytym lodem położona ok. 6 km[a] na południe od Zatoki Nadziei we wschodniej części Tabarin Peninsula na północno-wschodnim krańcu Półwyspu Antarktycznego[2] . Wznosi się na ok. 720 m[b], a jej średnica u podstawy to ok. 7 km[3].
Bazaltowy wulkan wygasły, którego wiek szacowany jest na 1,1 do 1,22 mln lat, a jego erupcja miała miejsce pod ponad 400–metrową warstwą lodu[4]. W jego ewolucji wyróżnia się cztery etapy: lawę poduszkową, tufowy stożek, obsunięte zbocze i hialoklastyczną deltę[5] .
Jego północne stoki tworzą skały wulkaniczne o charakterystycznej czerwono-brązowej barwie[2] . Pod skałami znajduje się pokryta popiołami wulkanicznymi plaża[6] , o długości ok. 1,5 km[7] . Północne stoki Brown Bluff są silnie zerodowane, z licznymi piargami i odłamkami skalnymi[7] . Od wschodu i zachodu obszar okalają lodowce[7] .
Na głazach przybrzeżnych do wysokości 185 m zaobserwowano porosty z rodzajów Xanthoria i Caloplaca, a wyżej mchy[6] .
Obszar jest ostoją ptaków IBA z uwagi na zamieszkującą go dużą kolonię ptaków morskich, przede wszystkim pingwinów białookich[6] . Naliczno tu 18630 gniazdujących par pingwinów białookich (stan na 2013 rok) i ok. 550 par pingwinów białobrewych (stan na 2010 rok)[6] . Odnotowano tu również gniazda mew południowych i oceanników żółtopłetwych[6] . Ponadto na obszarze tym można spotkać gniazda warcabników, petreli śnieżnych, kormoranów niebieskookich, pochwodzióbów żółtodziobych, wydrzyków antarktycznych i brunatnych, a także rybitw antarktycznych[6] . Zaobserwowano tu również weddelki[6] .
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Brown Bluff jest popularnym celem wycieczek turystycznych[7] . Wszystkie wycieczki muszą odbywać się pod nadzorem przewodników[7] .
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]- ↑ BirdLife International (2023) podaje, że Brown Bluff leży ok. 13 km na południowy wschód od Zatoki Nadziei i 8 km na zachód od Jonassen Island, zob. Bird Life International ↓ .
- ↑ Gazetteer of the British Antarctic Territory podaje, że Brown Bluff wznosi się na ok. 745 m, zob. SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓ .
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and United States Gazetteer ↓.
- ↑ a b SCAR Composite Gazetteer of Antarctica and Gazetteer of the British Antarctic Territory ↓.
- ↑ Smellie, Panter i Geyer 2021 ↓, s. 267.
- ↑ Smellie, Panter i Geyer 2021 ↓, s. 267–268.
- ↑ Zimbelman i Gregg 2013 ↓.
- ↑ a b c d e f g Bird Life International ↓.
- ↑ a b c d e Antarctic Treaty Secretariat ↓.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antarctic Treaty Secretariat: Visitor Site Guide: Brown Bluff. [w:] www.ats.aq [on-line]. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
- BirdLife International: Important Bird Areas factsheet: Brown Bluff. 2023. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
- Brown Bluff (Gazetteer of the British Antarctic Territory). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Brown Bluff (United States Gazetteer). W: Scientific Committee on Antarctic Research (SCAR): SCAR Composite Gazetteer of Antarctica. (ang.).
- Smellie, John L., Panter, K.S., Geyer, A.: Volcanism in Antarctica: 200 Million Years of Subduction, Rifting and Continental Break-up. Geological Society of London, 2021. ISBN 978-1-78620-536-0. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
- Zimbelman, James R. and Tracy K. P. Gregg: Environmental Effects on Volcanic Eruptions From Deep Oceans to Deep Space. Springer US, 2013. ISBN 978-1-4615-4151-6. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).