Budziszów (powiat średzki)
51°05′57″N 16°41′31″E/51,099167 16,691944
| wieś | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (XI 2021) |
260[2] |
| Strefa numeracyjna |
71 |
| Kod pocztowy |
55-311[3] |
| Tablice rejestracyjne |
DSR |
| SIMC |
0875968 |
Położenie na mapie gminy Kostomłoty  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
Położenie na mapie powiatu średzkiego  | |
| 51°05′57″N 16°41′31″E/51,099167 16,691944[1]
| |
Budziszów (niem. Baudis-Meesendorf, przed rokiem 1936: Polnisch-Baudis) – wieś Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie średzkim, w gminie Kostomłoty.
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Najstarszy znany zapis dotyczący wsi pochodzi z roku 1204, w którym Henryk Brodaty m.in. zwolnił swoje posiadłości od daniny na prawie polskim iure polonico zwanej podworowem[4]. Miejscowość została wymieniona w tym łacińskim dokumencie w staropolskiej, zlatynizowanej formie Budisschovo[4]. Wzmiankowana w łacińskim dokumencie z 1222 roku wydanym przez biskupa wrocławskiego Lorenza, gdzie zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Budissou”[5]. Kolejna wzmianka o miejscowości znajduje się w łacińskim dokumencie z 1250 roku wydanym przez papieża Innocentego IV w Lyonie, gdzie wieś zanotowana została w zlatynizowanej, staropolskiej formie „Budissov”[6].
Miejscowość została wymieniona w łacińskim dokumencie wydanym w 1332 roku we Wrocławiu w zlatynizowanej, staropolskiej formie Budischow[7]. Tłumacz, który zamieścił niemieckie tłumaczenie tego dokumentu w zbiorze dokumentów dotyczących Śląska Codex Diplomaticus Silesiae w 1902 roku jako funkcjonującą wówczas nazwę podał - Polnisch-Baudis bei Neumarkt[7].
Spis geograficzno-topograficzny miejscowości leżących w Prusach z 1835 roku, którego autorem jest J.E. Muller notuje niemiecką nazwę miejscowości Baudis w nawiasie podając Polnisch[8]. Po dojściu do władzy nazistów w przedwojennych Niemczech administracja III Rzeszy ze względu na polskie pochodzenie zmieniła nazwę na nową, całkowicie niemiecką Baudis-Meesendorf, którą nosiła ona w latach 1936-1945.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[9]:
- zespół folwarczny:
- dom zarządcy, z XVIII w., XX w.
- dom mieszkalny, z drugiej połowy XIX w.
- spichrz, z drugiej połowy XIX w.
- dwie stodoły, z przełomu XIX/XX w.
- obora, z trzeciej ćwierci XIX w.
- ogród, teren ogrodów użytkowych, z XVIII-XX w.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 12853
- ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-06].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 106 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ a b Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 69.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 117.
- ↑ Colmar Grünhagen 1866 ↓, s. 280.
- ↑ a b Colmar Grünhagen 1854 ↓, s. 142.
- ↑ J.E. Muller 1835 ↓, s. 151.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 151. [dostęp 2012-10-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.
- J.E. Muller: Vollstandiges geographish, statistisch, topographisches Worterbuch preusischen Staates. Erfurt: J.E. Muller'sche Buchhandlung, 1835.
