C/2011 L4 (PANSTARRS)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
C/2011 L4 (PANSTARRS)
Ilustracja
C/2011 L4 (PANSTARRS) widziana z Madrytu, 22 marca 2013
Odkrywca

Pan-STARRS

Data odkrycia

6 czerwca 2011

Elementy orbity
Mimośród

1,0000860[1]

Peryhelium

0,301610[1] au

Okres orbitalny

~110 000[2] lat

Nachylenie orbity względem ekliptyki

84,1994[1]°

Długość węzła wstępującego

65,6654[1]°

Argument peryhelium

333,6425[1]°

Moment przejścia przez peryhelium

10 marca 2013[1]

Charakterystyka fizyczna jądra
Multimedia w Wikimedia Commons

C/2011 L4 (PANSTARRS) – kometa nieokresowa, odkryta w czerwcu 2011 r., widoczna gołym okiem w pobliżu peryhelium w marcu 2013[3][4]. Kometa została odkryta za pomocą teleskopu programu Pan-STARRS, znajdującego się w pobliżu szczytu Haleakalā, na wyspie Maui na Hawajach.

Historia obserwacji[edytuj | edytuj kod]

Rozległy warkocz pyłowy komety widziany z Rosji, 24 marca 2013
Zdjęcie komety tuż po przejściu przez peryhelium z sondy STEREO B, z widocznym koronalnym wyrzutem masy (po lewej) i Ziemią (po prawej)

W chwili odkrycia w czerwcu 2011 roku kometa C/2011 L4 miała widomą wielkość gwiazdową 19m[5]. Na początku maja 2012 roku kometa pojaśniała do 13,5m[6] i mogła być dostrzeżona przy użyciu dużego teleskopu amatorskiego. W październiku 2012 roku oszacowano średnicę komy C/2011 L4 na około 120 000 km[7]. Kometę można było zaobserwować gołym okiem od 7 lutego 2013 r., przy wielkości gwiazdowej ok. 6[8]. Kometa PANSTARRS zaczęła być widoczna z obu półkul w pierwszych tygodniach marca[9], przejście w pobliżu Ziemi nastąpiło 5 marca 2013 r., w odległości 1,10 j.a. od naszej planety[4][10]. Przejście przez peryhelium nastąpiło w dniu 10 marca 2013[1].

Kometa porusza się po orbicie o mimośrodzie większym niż 1, a zatem hiperbolicznej. Jej przybycie z obłoku Oorta prawdopodobnie trwało miliony lat. Po przejściu przez peryhelium i opuszczeniu regionu planet Układu Słonecznego, kometa oddali się znacznie i szacuje się, że może powrócić za około 110 000 lat[2].

Jasność komety[edytuj | edytuj kod]

Pierwotne oszacowania sugerowały, że kometa może osiągnąć obserwowaną wielkość gwiazdową 0m (podobną do Wegi lub alfa Centauri A). Z oszacowań z października 2012 roku wynikało, że kometa może rozjaśnić się do wielkości -4m (prawie jak Wenus)[11]. W styczniu 2013 zauważono spowolnienie wzrostu jasności, sugerujące, że kometa osiągnie wielkość co najwyżej +1m[12]. Badanie zmian jasności komety wykazało, że już wcześniej nastąpiło spowolnienie wzrostu jasności, gdy obiekt ten był 3,6 j.a. od Słońca, mając jasność 7,1m; podobne zjawisko występuje także m.in. dla Komety Halleya[13]. W lutym krzywa blasku wykazywała dalsze spowolnienie wzrostu jasności, co wskazywało, że w peryhelium osiągnie jasność około 2m[14]. Kometa jednak po przejściu przez peryhelium znacznie pojaśniała i osiągnęła wielkość gwiazdową około 0m[15].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g C/2011 L4 (PANSTARRS) w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.) [data dostępu: 2013-03-02]
  2. ↑ a b JPL Horizons On-Line Ephemeris System: Barycentric Osculating Orbital Elements for Comet C/2011 L4 (PANSTARRS). [dostęp 2012-07-17]. (rozwiązanie dla barycentrum Układu Słonecznego: należy wybrać Ephemeris Type:Elements i Center:@0)
  3. ↑ Comet Pan-STARRS: Still on Track. Sky & Telescope, 2012-04-12. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)].
  4. ↑ a b Gary W Kronk: C/2011 L4 (PANSTARRS). [dostęp 2013-03-06]. (Cometography Home Page)
  5. ↑ MPEC 2011-L33 : COMET C/2011 L4 (PANSTARRS). IAU Minor Planet Center, 2011-06-08. [dostęp 2013-03-06]. (ozn. CK11L040)
  6. ↑ MPEC 2012-J16 : OBSERVATIONS AND ORBITS OF COMETS. IAU Minor Planet Center, 2012-05-04. [dostęp 2013-03-06].
  7. ↑ Jakub Cerny: Watching comet Panstarrs activity. Robotic telescope FRAM, 2012-10-07. [dostęp 2012-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-14)].
  8. ↑ David Seargent: L4 naked-eye and T5 faded. comets-ml Comets Mailing List, 2013-02-10. [dostęp 2013-03-06].
  9. ↑ Marcia Dunn: Comet making closest approach ever of Earth (Updata). Phys.org, 2013-03-05. [dostęp 2013-03-06].
  10. ↑ "Była widoczna gołym okiem". Kometa Pan-STARRS minęła Ziemię. TVN Meteo, 2013-03-05. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-09)].
  11. ↑ J.P. Navarro Pina: Update the Light Visual Curve of Comet C/2011 L4 PANSTARRS. Comets & Astrophysical, 2012-10-23. [dostęp 2013-03-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  12. ↑ Jakub Cerny: Comet Panstarrs brightening slowdown. comets-ml Comets Mailing List, 2013-01-12. [dostęp 2013-03-06].
  13. ↑ Ignacio Ferrin: Secular Light Curves of Comets C/2011 L4 Panstarrs and C/2012 S1 ISON. University of Antioquia, 2013-03-03. [dostęp 2013-03-06].
  14. ↑ Seiichi Yoshida: C/2011 L4 (PanSTARRS). [w:] aerith.net [on-line]. [dostęp 2013-03-06].
  15. ↑ Kometa C/2011 L4 (PanSTARRS) widoczna z Polski. Odkrywcy.pl, 2013-03-13. [dostęp 2013-03-14].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=C/2011_L4_(PANSTARRS)&oldid=66631686”