Carl Gräbe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carl Gräbe (1860)

Carl James Peter Gräbe (vel Graebe, ur. 24 stycznia 1841 we Frankfurcie nad Menem, zm. 19 stycznia 1927 tamże[1]) – niemiecki chemik specjalizujący się w chemii barwników i aromatycznych związków policyklicznych, autor nomenklatury orto-, meta-, para-.

W 1868 roku wraz z Carlem Liebermannem opracował metodę syntezy alizaryny z antracenu[2]. Udowodnił też budowę naftalenu oraz odkrył piren[3].

Był profesorem na Uniwersytecie Albrechta w Królewcu (1870–1877) oraz na Uniwersytecie Genewskim (1878–1906)[3].

Jest autorem sposobu określania pozycji podstawników za pomocą przedrostków „orto-”, „meta-” lub „para-”, które wprowadził do opisu pochodnych naftalenu[4][5]. Wkrótce po publikacji Gräbego Viktor Meyer zaadaptował to nazewnictwo do określania położenia podstawników w benzenie[5][6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wolfgang Klötzer, Reinhard Frost, Historische Kommission der Stadt Frankfurt am Main, Frankfurter Biographie. Personengeschichtliches Lexikon, Frankfurt am Main: W. Kramer, 1994–1996, ISBN 3-7829-0444-3, OCLC 31859242.
  2. C. Graebe, C. Liebermann, Ueber Alizarin und Anthracen, „Berichte der deutschen chemischen Gesellschaft”, 1 (1), 1868, s. 49–51, DOI10.1002/cber.18680010120 (niem.).
  3. a b Graebe, [w:] Mały słownik chemiczny, Jerzy Chodkowski (red.), wyd. V, Warszawa: Wiedza Powszechna, 1976, s. 195.
  4. Carl Graebe, Ueber Naphtalin, „Annalen der Chemie und Pharmacie”, 149, 1869, s. 20–28 [dostęp 2019-06-10] (niem.). zob. zwłaszcza s. 26–28
  5. a b Benzol, [w:] Carl Haussermann (red.), Neues Handwörterbuch Der Chemie. Vol. I, F. Vieweg & Sohn, 1874, s. 1142-1143 [dostęp 2019-06-10] (niem.).
  6. Viktor Meyer, Untersuchungen über die Constitution der zweifach-substituirten Benzole, „Annalen der Chemie und Pharmacie”, 156 (drittes Heft), 1870, s. 265–301 [dostęp 2019-06-10] (niem.). (zob. zwłaszcza s. 299–300)