Viktor Meyer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viktor Meyer
Victor Meyer
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 września 1848
Berlin

Data i miejsce śmierci

8 sierpnia 1897
Heidelberg

Zawód, zajęcie

chemik organik

Narodowość

niemiecka

podpis

Viktor Meyer (ur. 8 września 1848 w Berlinie – zm. 8 sierpnia 1897 w Heidelbergu) – niemiecki chemik mający znaczący wkład w rozwój zarówno chemii organicznej jak i nieorganicznej. Odkrywca tiofenu i metod otrzymywania związków nitrowych i oksymów[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jacques'a i Berthy Meyer. Jednym z jego najbardziej znanych osiągnięć była konstrukcja aparatu mierzącego gęstości oparów.

W 1867 roku w wieku 19 lat zdobył doktorat pod opieką Roberta Bunsena. Otworzyło mu to drogę do pełnej sukcesów kariery i Meyer stał się jednym z najważniejszych chemików swoich czasów.

Pod koniec swojego życia Viktor Meyer popadł w depresję, między innymi jako wynik przepracowania. Popełnił samobójstwo w 1897 roku w wieku 49 lat przebywając w Heidelbergu.

W niektórych swoich publikacjach podpisywał się jako Victor Meyer, stąd niekiedy używa się takiej formy jego imienia.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Podręczny słownik chemiczny, Romuald Hassa (red.), Janusz Mrzigod (red.), Janusz Nowakowski (red.), Katowice: Videograf II, 2004, s. 246, ISBN 83-7183-240-0.