Przejdź do zawartości

Cent

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 cent USA

Cent (z łac. centum = „sto”) – jednostka monetarna wielu państw świata. Jej nazwa wywodzi się od części setnej[1].

Jako monetę centa po raz pierwszy wybito w stanie Massachusetts w 1787 r. Poza systemem monetarnym Stanów Zjednoczonych cent jako 1/100 lokalnego dolara występuje, bądź występował, między innymi w (na)[1]:

W Sierra Leone centa wprowadzono w 1791 r. Stanowił pierwotnie równowartość ½ pensa albo 1/100 dolara, a od 1960 r. 1/100 leone[1].

W Niderlandach cent bity był od 1817 r. – 1/100 guldena[1].

Cent wart 1/100 guldena od 1920 r. bity jest w Surinamie[1].

1/100 lokalnej rupii warte były centy Mauritiusa (od 1877 r.) i Seszeli (od 1919 r.), a w 1908 r. również cent Zanzibaru[1].

W Kenii i Ugandzie cent stanowi równowartość 1/100 miejscowego szylinga (od 1966 r.)[1].

W Republice Południowej Afryki cent odpowiada 1/100 randa (od 1961 r.)[1].

W drugiej połowie XX w. (od 1972 r.) na Malcie cent był równowartością 1/100 lokalnego funta albo 10 milów[1].

Od 1968 r. w Suazilandzie cent był równy 1/100 luhlangi, a od 6 września 1974 r. – 1/100 lilangeni[1].

W latach 1898–1949 centa emitowano w Chinach, gdzie wart był 10 kasz, 1/10 jiao, albo 1/100 juana[1].

W latach 1925 i 1936 bito centa na Litwie, gdzie stanowił równowartość 1/100 litasa[1].

Centy emitowano również w koloniach: holenderskich, niemieckich i brytyjskich, gdzie nie zawsze odpowiadały jednostkom macierzystych państw, np. koloniach brytyjskich w Ameryce i Azji czy niemieckiej Kiau-czou[1].

W Duńskich Indiach Zachodnich, bez jakiegokolwiek odniesienia do duńskiej jednostki monetarnej, cent stanowił równowartość 1/20 franka[1].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j k l m n Andrzej Mikołajczyk, Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 54, ISBN 83-01-09710-8.