Cerkiew św. Mikołaja i św. Aleksandry w Nicei
43°41′57,8″N 7°16′03,4″E/43,699389 7,267611 nr rej. PA00080941
| |||||||||||||||
| cerkiew parafialna | |||||||||||||||
 Fasada cerkwi | |||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Region | |||||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||||
| Archieparchia | |||||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||||
| Wspomnienie liturgiczne |
23 kwietnia/6 maja; | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Położenie na mapie Francji  | |||||||||||||||
Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Alp Nadmorskich  | |||||||||||||||
Położenie na mapie Nicei  | |||||||||||||||
| 43°41′57,8″N 7°16′03,4″E/43,699389 7,267611
| |||||||||||||||
| Strona internetowa | |||||||||||||||
Cerkiew św. Mikołaja i św. Aleksandry – cerkiew prawosławna w Nicei, wzniesiona w 1859. Jest siedzibą parafii w jurysdykcji Rumuńskiego Kościoła Prawosławnego[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Powstanie cerkwi było związane z liczebnym wzrostem Rosjan mieszkających na stałe bądź regularnie przyjeżdżających do Nicei – w II połowie XIX wieku było to ok. 150 arystokratycznych rodzin prawosławnych. W 1856 caryca Aleksandra Fiodorowna ogłosiła zbiókę pieniędzy na budowę w Nicei wolnostojącej cerkwi i sama ufundowała dębowy ikonostas wykonany przez N. Wasiliewa.
Cerkiew została wybudowana według projektu Aleksandra Kudinowa i poświęcona 31 grudnia 1859. W uroczystościach brała udział Maria Nikołajewna Romanowa, córka Mikołaja I i księżna badeńska, jak również dyplomaci rosyjscy pracujący we Francji. Od 1860 w cerkwi zaczęły się regularne nabożeństwa, jednak już po kilku latach budynek okazał się za mały. W związku z tym podjęte zostały starania o budowę drugiej cerkwi w Nicei, których owocem było wzniesienie soboru św. Mikołaja.
Obecnie cerkiew jest świątynią parafii św. Mikołaja i św. Aleksandry.
Architektura
[edytuj | edytuj kod]Cerkiew wzniesiona jest w stylu bizantyjskim. Wejście do niej prowadzi przez portal z pilastrami korynckimi i tympanonem. W centrum fasady znajdują się trzy półkoliste okna z obramowaniami, wypełnione witrażami z motywem krzyża prawosławnego. Powyżej znajduje się tondo z postacią Chrystusa Pantokratora oraz dwa freski z wizerunkami patronów świątyni. Poniżej nich umieszczone zostały rzędy korynckich pilastrów, umieszczone po dwa obok siebie. Całość jest zwieńczona złoconym krzyżem.
We wnętrzu zespół ikon napisanych przez petersburskiego artystę Wasiliewa, w tym największe wizerunki św. Aleksandra Newskiego i św. Marii Magdaleny. W wyposażeniu budynku wiele przedmiotów liturgicznych podarowanych przez rodzinę carską.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Кураев: Православный приход в Ницце отошел к Румынской Церкви. raskolam.net, 9 listopada 2019. [dostęp 2020-04-30]. (ros.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- C. Забелин, Как драгоценные шкатулки. Русские Церкви в Европе, Грани, 2002