Cesare Bovo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cesare Bovo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1983
Rzym

Wzrost

181 cm

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera juniorska
Lata Klub
2001–2002 AS Roma
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2002–2004 Lecce 30 (2)
2004–2005 Parma (wyp.) 31 (2)
2005–2006 AS Roma 22 (0)
2006–2007 US Palermo 1 (0)
2007 Torino FC (wyp.) 7 (1)
2007–2008 Genoa CFC 21 (0)
2008–2012 Palermo 90 (7)
2011 → Genoa (wyp.) 8 (0)
2012–2013 Genoa 13 (0)
2013–2017 Torino 60 (2)
2017–2018 Delfino Pescara 1936 18 (0)
W sumie: 301 (14)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000  Włochy U-16 3 (0)
2000–2001  Włochy U-17 9 (1)
2001  Włochy U-19 7 (1)
2001–2003  Włochy U-20 8 (4)
2004–2006  Włochy U-21 27 (2)
2004  Włochy IO 3 (1)
W sumie: 57 (9)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Ateny 2004 piłka nożna

Cesare Bovo (ur. 14 stycznia 1983 w Rzymie) – włoski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Cesare Bovo zawodową karierę rozpoczął w 2002 w Lecce, dokąd przywędrował ze szkółki juniorów AS Roma. Awansował z tym zespołem z Serie B do Serie A, w której w sezonie 2003/2004 zajął dziesiąte miejsce w tabeli. Następnie został wypożyczony do Parmy, w barwach którego zaliczył między innymi osiem występów w rozgrywkach Pucharu UEFA.

W 2005 Bovo powrócił do swojej pierwszej drużyny w karierze – Romy, w barwach której wystąpił w 22 pojedynkach włoskiej ekstraklasy oraz siedmiu spotkaniach europejskich pucharów. W późniejszym czasie włoski zawodnik przeniósł się do US Palermo, jednak z powodu kontuzji w ekipie „Aquile” zagrał tylko w jednym ligowym spotkaniu. W styczniu 2007 Bovo został wypożyczony do Torino FC, w którym zadebiutował 24 lutego tego samego roku w meczu przeciwko Chievo.

W czerwcu 2007 Włoch powrócił na Sycylię. Latem 2008 podpisał natomiast kontrakt z beniaminkiem Serie A – Genoą, dla której zanotował 27 występów w Serie A. Latem 2008 Bovo ponownie zasilił US Palermo i od razu stał się jego podstawowym graczem. 25 października 2009 strzelił zwycięską bramkę w wygranym 1:0 ligowym meczu z Udinese Calcio. Sezon 2009/2010 zakończył ze swoją drużyną na 5. miejscu w ligowej tabeli i awansował do Ligi Europy.

W 2011 roku Bovo wrócił do Genoi.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Bovo ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Z drużyną do lat 21 dwa razy wystąpił na mistrzostwach Europy. W 2004 impreza ta zakończyła się zwycięstwem Italii, natomiast w 2006 „Azzurrini” nie zdołali wyjść z grupy. Wychowanek Romy brał także udział w Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, na których Włosi wywalczyli brązowy medal. Na turnieju tym Bovo wystąpił w trzech pojedynkach, a w meczu 1/4 finału przeciwko Mali zdobył zwycięskiego gola.

Pod koniec sierpnia 2010 Cesare Prandelli powołał Bovo do seniorskiej reprezentacji Włoch na spotkania eliminacji do Euro 2012 z Estonią i Wyspami Owczymi.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]