Daniele Bonera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Daniele Bonera
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1981
Brescia

Wzrost

183 cm[1]

Pozycja

środkowy obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1999–2002 Brescia Calcio 60 (0)
2002–2006 Parma 114 (1)
2006–2015 A.C. Milan 151 (0)
2015–2019 Villarreal CF 40 (0)
W sumie: 365 (1)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2000  Włochy U-20 5 (0)
2001–2004  Włochy U-21 34 (0)
2001–2008  Włochy 17 (0)
W sumie: 56 (0)
  1. Aktualne na: 11 kwietnia 2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 26 maja 2016.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
brąz Ateny 2004 piłka nożna

Daniele Bonera (ur. 31 maja 1981 w Brescii) – były włoski piłkarz grający na pozycji środkowego obrońcy. Obecnie asystent trenera w AC Milan.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Daniele Bonera zawodową karierę rozpoczynał w 1999 roku w Brescii Calcio, w której występował do sezonu 2001/2002. W Serie A zadebiutował 1 października 2000 roku w meczu przeciwko Udinese Calcio. Włoch z czasem wywalczył sobie miejsce w pierwszej jedenastce Brescii i łącznie rozegrał dla niej 60 ligowych pojedynków.

Latem 2002 roku Bonera został piłkarzem Parmy. W nowym klubie zadebiutował 15 września w zremisowanym 1:1 spotkaniu z Udinese. 26 stycznia 2003 roku włoski obrońca strzelił natomiast swoją pierwszą bramkę w karierze wpisując się na listę strzelców w zremisowanym 1:1 meczu przeciwko Brescii. Od początku pobytu na Stadio Ennio Tardini Bonera był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny. 29 stycznia 2006 roku Włoch zanotował swój setny ligowy występ dla Parmy, a „Gialloblu” wygrali 2:1 z Empoli FC. Łącznie dla Parmy rozegrał 114 pojedynków w Serie A.

28 lipca 2006 roku włoski gracz podpisał kontrakt z Milanem. W barwach „Rossonerich” po raz pierwszy wystąpił 17 września w wygranym 2:0 ligowym spotkaniu przeciwko Parmie. 17 października Bonera zadebiutował natomiast w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W 47 minucie tego meczu Włoch został ukarany czerwoną kartką i musiał opuścić plac gry. Razem z Milanem Włoch w sezonie 2006/2007 Bonera zwyciężył w rozgrywkach Champions League, Superpucharu Europy oraz Klubowych Mistrzostw Świata. Po wypożyczeniu Massimo Oddo do Bayernu Monachium wychowanek Brescii z konieczności grywał czasem na pozycji prawego obrońcy.

W sezonie 2008/2009 Bonera był prześladowany przez kontuzje, przez co rozegrał w ligowych rozgrywkach tylko 18 spotkań. Mimo to 5 czerwca 2009 roku działacze Milanu przedłużyli z nim kontrakt do 2013 roku. Z powodu problemów z kontuzją pierwszy mecz w sezonie 2009/2010 włoski defensor rozegrał dopiero w lutym 2010 roku. Latem 2013 obrońca przedłużył kontrakt do końca czerwca 2015.

1 września 2015 ogłoszono, że zawodnik podpisał kontrakt na jeden sezon z Villarreal CF[2].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Bonera ma za sobą występy w młodzieżowych reprezentacjach Włoch. Grał w drużynach do lat 20 oraz 21. Dla drużyny do lat 21 Daniele rozegrał 34 spotkania i zdobył z nią Mistrzostwo Europy U-21 2004. W seniorskiej kadrze zadebiutował 5 września 2001 roku w towarzyskim meczu przeciwko reprezentacji Maroka. W 2004 roku Bonera zdobył brązowy medal Igrzyskach Olimpijskich w Atenach.

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

Włochy A.C. Milan

Liga Mistrzów: 2006/2007
Superpuchar Europy: 2007
Klubowe Mistrzostwo Świata: 2007
Mistrzostwo Włoch: 2010/2011
Superpuchar Włoch: 2011

Włochy Reprezentacja Włoch

Mistrzostwo Europy U-21: 2004
Brązowy medal Igrzysk Olimpijskich: 2004

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Daniele Bonera. villarrealcf.es. [dostęp 2016-02-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (hiszp.).
  2. Experiencia para la zaga. villarrealcf.es, 2015-09-01. [dostęp 2015-09-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-14)]. (hiszp.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]