Giorgio Chiellini

Giorgio Chiellini
Data i miejsce urodzenia	14 sierpnia 1984 ; Piza
Wzrost	186 cm
Pozycja	obrońca
	Informacje klubowe
Klub	Los Angeles FC
Numer w klubie	14
Kariera seniorska
Kariera reprezentacyjna
	↑ Aktualne na: 10 października 2022. ;
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Europy
	Liga Narodów UEFA
	Puchar Konfederacji
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Giorgio Chiellini (ur. 14 sierpnia 1984 w Pizie) – włoski piłkarz, występujący na pozycji obrońcy w amerykańskim klubie Los Angeles FC. Były reprezentant Włoch.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Chiellini zaczął karierę w Livorno, gdzie grał dwa lata w Serie C1 i Serie B. Latem 2004 roku, Juventus zapłacił za niego ponad 6 milionów euro^[1]. Sezon 2004/2005 spędził w Fiorentinie na wypożyczeniu. Od sezonu 2005/2006 coraz częściej grywał w podstawowym składzie "Starej Damy". W 2018 roku po odejściu Gianluigiego Buffona został kapitanem drużyny^[1]. Wystąpił w 560 meczach w barwach klubu z Turynu, zdobył w nich 36 bramek i miał 25 asyst we wszystkich rozgrywkach^[1].

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Chiellini debiutował w reprezentacji Włoch 17 listopada 2004 w wygranym 1:0 towarzyskim meczu przeciwko Finlandii. Wygrał ME U-19 w 2003 oraz zdobył brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach. Chiellini strzelił swojego pierwszego gola dla reprezentacji Włoch 21 listopada 2007 podczas wygranego 3:1 meczu przeciwko Wyspom Owczym.

Na Mistrzostwach Europy 2008 zastąpił kontuzjowanego Fabia Cannavaro. Na turnieju tym był jednym z najlepszych włoskich zawodników. Razem z klubowym kolegą Olofem Mellbergiem stworzył duet środkowych obrońców w najlepszej jedenastce turnieju wybranej przez Castrol Index.

Na Mistrzostwach Europy 2012 wraz z reprezentacją Włoch zajął drugie miejsce.

W czasie Mistrzostw Świata w 2014 w meczu grupowym z Urugwajem został ugryziony w bark przez Luisa Suareza^[2].

13 listopada 2017 po tym, jak reprezentacja Włoch nie zdołała zakwalifikować się na MŚ 2018, zakończył karierę w reprezentacji^[3]. Jednak po jakimś czasie ogłosił powrót do kadry i został kapitanem drużyny narodowej.

Na Mistrzostwach Europy 2020 (rozegranych w 2021 r.) wraz z reprezentacją Włoch zajął pierwsze miejsce.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Giorgio Chiellini studiował ekonomię na uniwersytecie w Turynie, na którą dostał się kończąc szkołę średnią z wyróżnieniem. Ukończył studia w lipcu 2010^[4].

Sukcesy[edytuj | edytuj kod]

A.S. Livorno Calcio:

Mistrzostwo Serie C/Serie C1/Lega Pro: 2001/2002

Juventus F.C.:

Mistrzostwo Serie A: 2011/2012, 2012/2013, 2013/2014, 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018, 2018/2019, 2019/2020
Mistrzostwo Serie B: 2006/2007
Puchar Włoch: 2014/2015, 2015/2016, 2016/2017, 2017/2018
Superpuchar Włoch: 2012, 2013, 2015, 2018

Włochy:

Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004: 3. miejsce
Mistrzostwa Europy U-19 2003: 1. miejsce
Mistrzostwa Europy 2012: 2. miejsce
Puchar Konfederacji 2013: 3. miejsce
Mistrzostwa Europy 2020 (2021): 1. miejsce

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

Drużyna Roku UEFA według IFFHS: 2021^[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Giorgio Chiellini. Ostatni taki żołnierz "Starej Damy", sport.tvp.pl, 19 maja 2022 [dostęp 2022-07-03] (pol.).
↑ Mundial 2014. Luis Suarez ugryzł nie po raz pierwszy. [dostęp 2017-02-25].
↑ Giorgio Chiellini potwierdził zakończenie gry w reprezentacji – Sport. sport.onet.pl. [dostęp 2017-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)].
↑ Timothy Ormezzano: Ecco il dottor Chiellini "Non siamo ignoranti". repubblica.it, 2010-07-27. [dostęp 2013-10-24]. (wł.).
↑ IFFHS MEN’S UEFA TEAM OF THE YEAR 2021. iffhs.com, 2021-12-22. [dostęp 2021-12-22]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Giorgio Chiellini w bazie National Football Teams (ang.)
Profil na FIGC. figc.it. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-18)]. (wł.).
G. Chiellini, [w:] baza Soccerway (zawodnicy) [online] [dostęp 2021-01-02] .

[1] Aktualne na: 10 października 2022.

[:0-2] Telewizja PolskaT.P. S.A Telewizja PolskaT.P., Giorgio Chiellini. Ostatni taki żołnierz "Starej Damy", sport.tvp.pl, 19 maja 2022 [dostęp 2022-07-03] (pol.).

[3] Mundial 2014. Luis Suarez ugryzł nie po raz pierwszy. [dostęp 2017-02-25].

[4] Giorgio Chiellini potwierdził zakończenie gry w reprezentacji – Sport. sport.onet.pl. [dostęp 2017-11-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-15)].

[5] Timothy Ormezzano: Ecco il dottor Chiellini "Non siamo ignoranti". repubblica.it, 2010-07-27. [dostęp 2013-10-24]. (wł.).

[6] IFFHS MEN’S UEFA TEAM OF THE YEAR 2021. iffhs.com, 2021-12-22. [dostęp 2021-12-22]. (ang.).

[a]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]