Przejdź do zawartości

Cesare Prandelli

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cesare Prandelli
Claudio Cesare Prandelli
Ilustracja
Cesare Prandelli jako trener Włoch (2012)
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1957
Orzinuovi

Wzrost

176 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
0000–1974 US Cremonese
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1974–1978 US Cremonese 88 (4)
1978–1979 Atalanta BC 27 (1)
1979–1985 Juventus 89 (0)
1985–1990 Atalanta BC 89 (1)
W sumie: 293 (6)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1990–1993 Atalanta BC (trener młodz.)
1993–1994 Atalanta BC
1994–1997 Atalanta BC (trener młodz.)
1997–1998 Lecce
1998–2000 Hellas
2000–2001 Venezia FC
2002–2004 Parma Calcio
2004 AS Roma
2005–2010 Fiorentina
2010–2014 Włochy
2014 Galatasaray
2016 Valencia
2017–2018 Al-Nasr
2018–2019 Genoa
2020–2021 Fiorentina
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
II miejsce Polska/Ukraina 2012 piłka nożna

Claudio Cesare Prandelli (ur. 19 sierpnia 1957 w Orzinuovi) – włoski piłkarz, występował na pozycji pomocnika, po zakończeniu kariery zawodniczej trener piłkarski.

W latach 2010–2014 selekcjoner reprezentacji Włoch, z którą zdobył srebrny medal na Euro 2012 oraz poprowadził ją na Mistrzostwach Świata 2014.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Prandelli jest wychowankiem Cremonese.

Zawodową karierę rozpoczął w tym klubie w 1974. W 1978 trafił do Atalanty BC, gdzie spędził jeden sezon. W 1979 podpisał kontrakt z Juventusem, z którym odnosił największe sukcesy w swojej karierze. Po pięciu latach spędzonych w turyńskiej drużynie Prandelli wrócił do Atalanty BC, gdzie w 1990 zakończył piłkarską karierę.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po piłkarskiej karierze Prandelli debiutował w roli trenera w Atalancie. W zespole tym pracował w latach 1990–1997, jednak szkoleniowcem drużyny seniorów był tylko w latach 1993–1994. Lata 1997–1998 spędził w Lecce, następnie przez 2 lata pracował w Hellasie Werona. W 2002 został szkoleniowcem Parmy, gdzie mimo złej sytuacji finansowej dwukrotnie z rzędu zajął piąte miejsce w Serie A. Przed sezonem 2004/2005 został trenerem Romy, ale zrezygnował jeszcze przed startem ligi z powodu choroby żony. Od sezonu 2005/2006 do końca rozgrywek 2009/2010 trenował Fiorentinę.

W lipcu, po zakończeniu Mistrzostw Świata w RPA, Prandelli objął po Marcello Lippim posadę selekcjonera reprezentacji Włoch. W pierwszym meczu pod wodzą nowego szkoleniowca 10 sierpnia 2010 Włosi przegrali towarzyskie starcie z WKS 0:1[1]. Na to spotkanie Prandelli powołał do kadry między innymi pomijanych przez Lippiego Antonia Cassano, Maria Balotellego oraz Amauriego. W półfinale Mistrzostw Europy 2012 Włochy pokonały Niemców 2:1, dwa gole strzelił Mario Balotelli. W finale Euro 2012 drużyna włoska uległa broniącej tytułu Hiszpanii 0:4. Później prowadził kadrę podczas Pucharu Konfederacji 2013, gdzie Włosi w swojej grupie zajęli drugie miejsce dając się wyprzedzić tylko Brazylii, a w półfinale ponownie nie udało się pokonać Hiszpanii tym razem dopiero po rzutach karnych. W meczu o trzecie miejsce również w rzutach karnych tym razem okazali się lepsi od zespołu Urugwaju. Poprowadził również tym razem bez powodzenia kadrę podczas Mistrzostwa Świata 2014, gdzie Włochy trafiły do grupy śmierci i już drugi raz z rzędu na mundialu odpadli w pierwszej fazie rozgrywek. Po zwycięstwie w ładnym stylu 2:1 z Anglią przegrali kolejne dwa mecze (dwukrotnie po 0:1) z Kostaryką i Urugwajem. Po ostatnim meczu przeciwko Urugwajczykom podał się do dymisji, a wraz z nim do dymisji podał się również prezes krajowej federacji piłkarskiej Giancarlo Abete.[2].

7 lipca 2014, Cesare Prandelli został ogłoszony nowym trenerem wicemistrza Turcji – Galatasarayu Stambuł. Jego kontrakt miał obowiązywać przez dwa lata, jednak już 27 listopada 2014 został zwolniony z zajmowanego stanowiska.

1 października 2016 roku został trenerem hiszpańskiego zespołu Valencia CF. 30 grudnia 2016 roku zrezygnował z tej posady[3].

Od listopada 2020 do marca 2021 po raz drugi prowadził włoski klub ACF Fiorentina.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz

[edytuj | edytuj kod]

Włochy Juventus F.C.

Jako trener

[edytuj | edytuj kod]

Włochy Atalanta BC (juniorzy)

Włochy Hellas

Włochy Venezia

Włochy Reprezentacja Włoch

Włochy Indywidualne

  • Panchina d'oro (najlepszy trener Serie A): 2005/2006, 2006/2007
  • Oscar del Calcio (najlepszy trener Serie A): 2008

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Mariusz Buczyłko: Towarzysko. Włochy - WKS 0:1, nieudany debiut nowego selekcjonera. futbolnet.pl, 2010-08-10. [dostęp 2020-11-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-11-15)]. (pol.).
  2. twis: Jedna klęska, lecą dwie głowy. Dymisje we Włoszech. tvn24.pl, 2014-06-24. [dostęp 2020-11-10]. (pol.).
  3. Valencia znów bez trenera, Prandelli zrezygnował. przegladsportowy.pl, 2016-12-30. [dostęp 2020-11-10]. (pol.).