Collegium Anatomicum w Poznaniu
52°24′15″N 16°54′17″E/52,404167 16,904722 nr rej. 297 z 2.12.1986[1]
| |
 fasada budynku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Święcickiego 6 |
| Architekt | |
| Ukończenie budowy |
1929 |
Położenie na mapie Poznania  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
| 52°24′15″N 16°54′17″E/52,404167 16,904722
| |
Collegium Anatomicum w Poznaniu – budynek przy ul. Święcickiego 6 w Poznaniu, na Grunwaldzie, na Osiedlu Św. Łazarz, zajmowany obecnie przez Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego.
Charakterystyka i historia[edytuj | edytuj kod]
Obiekt powstał w 1929 według projektu Edwarda Madurowicza i Rogera Sławskiego jako Pałac Sztuki – jeden z pawilonów wystawienniczych Powszechnej Wystawy Krajowej. Po zakończeniu wystawy gmach przejął Wydział Lekarski Uniwersytetu Poznańskiego. Znajdował się w niej Zakład Anatomii i Medycyny Sądowej. W dniach 2–4 grudnia 1935 miały tu miejsce rozruchy antyżydowskie (pobicia i wyrzucanie z sal wykładowych Żydów)[2].
Podczas II wojny światowej Niemcy skremowali tu około 8000 ofiar zbrodni nazistowskich, między innymi więźniów Fortu VII.
W 1945, podczas bitwy o Poznań, budynek ucierpiał w 45%. Odbudowę ukończono w latach 50. XX wieku. Kolegium stało się wówczas bazą dla zakładów teoretycznych, a także dla Zakładu Chirurgii Operacyjnej i Doświadczalnej. Funkcjonował tu też bar mleczny. W połowie września 1980 dr Krystyna Boczoń zorganizowała w gmachu zebranie pracowników Akademii Medycznej, podczas którego przeprowadzone zostały pierwsze demokratyczne wybory pracowniczej organizacji związkowej (w sali wykładowej im. Stefana Różyckiego zgromadziło się ponad 300 pracowników). 10 października 1989 w budynku miał miejsce I Zjazd Delegatów Wielkopolskiej Izby Lekarskiej[3]. W pierwszej dekadzie XXI wieku wyremontowano i zmodernizowano Salę Czarną[4].
W budynku mieści się Muzeum Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej.
Tablica pamiątkowa[edytuj | edytuj kod]
W elewację obiektu wmurowana jest, odsłonięta 23 lutego 1984, tablica pamiątkowa z napisem: W hołdzie sanitariuszom, lekarzom, farmaceutom – żołnierzom wszystkich frontów, uczestnikom ruchu oporu, studentom i wykładowcom tajnego nauczania, więźniom obozów koncentracyjnych, poległym i pomordowanym w latach 1939–1945 przez najeźdźców w walce o wolność i niepodległość Ojczyzny oraz o życie, zdrowie i godność człowieka. Inicjatorem jej posadowienia był prof. Edmund Chróścielewski[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolska [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
- ↑ Wojciech Mądry, Stosunki polsko-żydowskie na Uniwersytecie Poznańskim w latach 1919–1939 w świetle materiałów archiwalnych, „Sprawy Narodowościowe” (52), 2020, s. 12-13, DOI: 10.11649/sn.2317, ISSN 2392-2427 [dostęp 2022-01-13] (pol.).
- ↑ Piotr Kordel, Krzysztof Kordel, Marek Saj, Działalność samorządu lekarskiego w zakresie doskonalenia zawodowego na przykładzie Wielkopolskiej Izby Lekarskiej, s. 114
- ↑ a b Michał Musielak (red.), Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu w latach 1950–2019. Historia i luminarze nauki, s. 60, 69, 112, 178, 217, 436.