Cortinarius depressus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cortinarius depressus
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

zasłonakowate

Rodzaj

zasłonak

Gatunek

Cortinarius depressus

Nazwa systematyczna
Cortinarius depressus Fr.
Epicr. syst. mycol. (Upsaliae): 314 (1838) [1836-1838]

Cortinarius depressus Fr. – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1838 r.[1] Synonim: Gomphos depressus (Fr.) Kuntze 1891[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kapelusz

Średnica 1,5–6 cm, w młodych owocnikach wypukły z podwiniętym brzegiem, w starszych rozpostarty z ostrym lub tępym garbkiem i prostym brzegiem. Jest higrofaniczny, w stanie wilgotnym ma prążkowany brzeg. Powierzchnia sucha, gładka, barwy ciemno- brązowej, czerwonobrązowej, czarnobrązowej, w owocnikach w stanie suchym barwy brązowej, pokryte przylegającymi, białymi włókienkami osłony[3].

Blaszki

Średnio gęste, wąsko przyrośnięte, barwy ochrowej, ochrowobrązowej, później cynamonowej. Ostrza blaszek jaśniejsze, postrzępione[3].

Trzon

Wysokość 2–8,5 cm, grubość 0,3–1 cm, cylindryczny, czasami zwężający się ku dołowi. Powierzchnia o barwie od płowobrązowej do ciemnobrązowej, dołem ciemniejsza z białawymi strefami, pokryta włókienkami osłony całkowitej. Zasnówka biała[3].

Miąższ

Cienki, o barwie od barwy rdzawobrązowej do ciemnobrązowej i słabym zapachu rzodkiewki. Eksykaty mają ciemnobrązowy kapelusz i szarobrązowy trzon[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki wąskoelipsoidalne, brązowe, drobno brodawkowane, średnio dekstrynoidalne, o wymiarach 6,0–8,0 × 3,5–4,5 μm. Cheilocystyd brak[3].

Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]

Znane jest występowanie Cortinatius depressus w niektórych krajach Europy oraz w jednym miejscu w Kanadzie[4]. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, ale tylko w niektórych miejscach częsty. W Czechach, Holandii i Bawarii znajduje się na czerwonej liście gatunków zagrożonych[3]. W Polsce do 2013 r. nie notowany. Brak go w Krytycznej liście wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski Władysława Wojewody z 2003 r.[5] Po raz pierwszy trzy jego stanowiska podał T. Ślusarczyk w 2013 r., nie nadał mu jednak polskiej nazwy[3].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje na ubogich glebach w sosnowych borach, czasami na torfowiskach[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2021-10-06].
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2021-10-06].
  3. a b c d e f g h T. Ślusarczyk, Nowe stanowiska grzybów z rodzaju zasłonak (Cortinarius) w Polsce, „Przegląd Przyrodniczy”, 24 (4), 2013, s. 42–68.
  4. Discover Life [online] [dostęp 2021-10-06].
  5. Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.